LastScan (43)

Iariusz Cichosz

Diagnoza w pedagogice społecznej Rozwój koncepcji na przykładzie poglądów wybranych autorów

Wstęp

Chcąc powiedzieć o kształtowaniu się koncepcji diagnozy w pedagogice społecznej, należy przywołać na samym początku rozwrżań podrawo-wą, źródłową ideę. którą ta dyscyplina przyjmuje, z której v yras-.a, k^: 3ra ją określa na wszystkich płaszczyznach. Ideę przyjmowaną zatówno na płaszczyźnie tworzenia teorii i koncepcji, jak również na płaszczyźnie podejmowania i realizowania określonych działań [praktycznych, w t' m lówninż podejmowania określonych działań o charakterze diagnostycznym.

Tą podstawową, źa (kiłową ideą, którą odnajdujemy w j edagogice spo leczr.e niezależnie w jakim nurcie teoretycznym czy metodologicznym uprawiania tej dyscypliny będziemy poszukiwać, jakie różne jej koncep C r będziemy analizować, jest to, iż zawsze pokazuje ona i nada człowieka uwiib mego w określone relacje środowiskowe, które to rcacjc jednocześ r.i“ określają wszelkie działania praktyczne - proponowan' w pedagogi* e '•[' )h'zznej. Człeti tek poy. >stający w relacji zi środowiskiem, które to środo

jednej strony wpływa i określa funkcjonowanie człowieka, a z dni y:ej strony sann u st przez niego (.człowieka) kształtowane - to punkt wyjścia. punkt bazowy pedagogiki społecznej, w pewnym ser.się niezmienny, jeżez chodzi o specyfikę przedmiotu tej dyscypliny. Przy c yin należy jednocześnie pamiętać, iż w szerszym ujęciu wszelkie oddzi: lywania i rela-cie o jakich mówimy w pedagogice społecznej mają zawsze charakter edukacyjny. a w węższym ujęciu mówimy tu o działaniach w /chowawczych, opiekuńczych łub pomocowych (socjalnych), albo jeszcze inaczej anima-cvjnvdi. oświatowych itp. Przykładowym zobrazowaniem 11 kiego sposobu i jzumicnia pedagogiki społecznej może być jedna z wielu współczesnych

wis*-

15