Scan0062

Cele operacyjne:

Dziecko: rozpoznaje i nazywa mieszkańców łąki; wykonuje obrazek techniką kolażu. Środki dydaktyczne:

Drobne kaw ałeczki gazet, wiersz T. liutowskiej Wiosenne spotkania, obrazki zwierząt do wiersza, muzyka do opowieści ruchowej, elementy wybranych owadów z papieru kolorowego, kej. zestawy obrazków- owadów żyjących na łące. grzechotka, trójkąt, kołatka, tamburyno. obrazki łąkowych kwiatów-, zabawa palcami Trwoga ślimaka (według B. Wcge, M. Wesseł), ilustracje z czasopism przyrodniczych, zielone kartki, pastele olejne, zestawy wiosennych znaczków, melodia znanej dzieciom piosenki. Karta pracy nr 38.

Przebieg dnia

%

%

Zabawa ruchowa Pracowite mrówki.

Nauczyciel rozrzuca na dywanie drobne kawałeczki gazet, dzieci - mrówki zbierają je jak najszybciej i przynoszą do nauczyciela.

Zestaw zabaw- ruchowych - nr XXXV (patrz: przewodnik..., s. 117-118).

Słuchanie w iersza T. Fiutowskicj Wiosenne spotkania.

O Spacer na łąkę - opowieść ruchowa przy muzyce połączona z ćwiczeniami artykulacyjnymi.

Jest piękny wiosenny- poranek. Idziemy na łąkę. Słońce ogrzewa nas swoimi promieniami. Jest nam milo i ciepło. Rozglądamy się ciekawie dookoła. Wszędzie rosną pachnące kwiaty. Pochylamy się, aby je powąchać. Dmuchamy na dmuchawce. których nasiona wirują wesoło nad łąką.

Nad nami słychać bzykanie pracowitych pszczółek (bzz. bzz. bzz,), które zbierają nektar, a w trawie delikatne cykanie świerszczy (cyk. cyk, cyk).

W górze, machając kolorowymi skrzydłami, unoszą się lekkie motyle.

Nad stawem skaczą zielone żabki i radośnie kumkają (kum. kum. kum,) zupełnie nie zwracając uwagi na bociana, który dumnie kroczy, wysoko unosząc swoje długie. czerwone nogi. Bocian porusza dziobem i nawołuje (kle. kle, kle) swoich przyjaciół na wiosenne śniadanie. Niestety, mają oni inne plany. Bocian, rozwija więc swoje piękne, duże skrzydła i szybuje nad łąką. podziwiając jej piękno z wysoka. O Zapoznanie z w ierszem.

W wiosenny dzień    Kret z dżdżownicą,

spotkali się:    mrówka z gąsienicą.

o

o

©

o

o

o

ryba z rakiem.    pująk z muchą,

biedronka ze ślimakiem    żaba z bocianem

jaskółka z kukułką,    i to już ostatnie spotkanie,

motylek z pszczółką.

Nauka wiersza fragmentami, metodą ze słuchu.

Recytacja wiersza przez dzieci z wykorzystaniem par obrazków zwierząt, o których jest w nim mowa (indyw idualna i zespołowa).

Rozpoznawanie i nazywanie owadów, które wystąpiły w wierszu, a które można spotkać na łące (biedronka, motyl, pszczoła, mrówka, pająk, mucha). Wskazywanie ich na obrazkach, podział ich nazw na sylaby.

Układamy sylwety owadów.

Nauczyciel dzieli dzieci na grupy. Każda grupa otrzymuje elementy owada wycięte z kolorowego papieru, układa sylwetę i naklejają na kartce.

Prezentacje zespołów.

Zabawa ruchowa Na łące.

Dzieci losują karteczki z obrazkami przedstawiającymi pszczołę, motyla, mrówkę, biedronkę i pająka. Każda grupa porusza się przy dźwiękach innego instrumentu. Pszczoły - grzechotka, motyle - trójkąt, biedronka - kołatka, pająki - tam-buryn. Kiedy dany instrument milknie, dzieci zatrzymują się i wy klaskają ry mowanki. Pszczoły - Pszczoła robi pyszny miód. jedz go dużo. będziesz rósł"; motyle - Lekki jak płatek kwiatowy jest motylek kolorowy; mrówki - Mrówka choć mała w pracy wytrwała: biedronki - Mamy sukieneczki w czarne kropeczki: pająki -Pleciemy sieci, mucha w nie wleci.

Wykonanie obrazka techniką kolażu Kolorowa łąka.

Zabawa Co to za kwiatyl

Nauczyciel mów i nazwy kw iatów, jakie można spotkać na łące dzieląc je na sylaby. Dzieci dokonują ich syntezy i wyszukują na obrazkach (maki. stokrotki, kaczeńce, jaskry, koniczyna).

Ćwiczenia ruchów o-graficzne Rysujemy w powietrzu.

Rysowanie symetryczne obiema rękami motyla - w dużych rozmiarach; stokrotki - małej i dużej.

Zabawa palcami Trwoga ślimaka (według B. Wegc, M. Wessel).

Lewą rękę zacisnąć w luźną pięść, przy tym wystaw ić kciuk i mały palec. Prawą rękę podobnie zacisnąć w pięść i położyć ją na w ierzch lewej ręki. Poruszać lego ślimaka odpowiednio do mówionego tekstu:

Po deszczu, gdy łąka w wodzie, ślimak na spacer wychodzi. Wolniutko sunie po trawie, różki wystawća ciekawie.

Lecz oto ciebie zobaczył! I bardzo się przestraszyć. Różki natychmiast skulił, w’ swoim domku się ukryć.

127