Scan10002

,    Ryo. 6. Różne typy kształtu skorupki (oryg,),

Ryc. 7. A - ślimak nagi mający zredukowaną, płytkowatą muszlą całkowicie okrytą płaszczem; B - ślimak półnagi z muszlą (zaczerniona) cząściowo okrytą fałdami płaszcza i zbyt małą aby pomieścić całe ciało (otyg.).

Do cech diagnostycznych należy także dołek osiowy, inaczej pępek (umbilicus). Widać go, gdy oglądamy muszlę od dołu. Jest to kanał wokół którego zwinęła się skrętka. Dołek osiowy bywa różnej szerokości. Może on być perspektywiczny (w kształcie szerokiego lejka), szeroki, wąski kiedy skręty ściśle do siebie przylegają, częściowo przysłonięty lub całkowicie zakryty (ryc. 13).    •

Ryc. 8. Kształt otworu muszli: A - jajowaty; B - krótko owalny; C - okrągły; D - poprzecznie jajowaty; E - półksiężycowaty (oryg.).

Ryc. 9. Armatura (uzbrojenie) otworu muszli (oryg.).

Do ważnych cech należy rzeźba na powierzchni muszli i to często inna na muszli embrionalnej niż na części ostatecznej. Powierzchnia skorupki może być zupełnie gładka, pokryta prążkami, mocnymi żeberkami, łuseczkami, może być pokratkowana lub owłosiona. Struktury te mogą ulegać zniszczeniu (korozji) często jeszcze za życia ślimaka i badając je należy to brać pod uwagę.

2.2. Ubarwienie muszli, ciała i śluzu

Najbardziej rzucającymi się w oczy cechami są barwa muszli i ciała. Niestety często spotykamy się ze znaczną zmiennością ubarwienia, zarówno międzypopulacyjnąjak i indywidualną. Zazwyczaj w środowiskach bardziej wilgotnych i chłodniejszych ogólne