Rozwój rysunku dziecka (3)

rysunek należy kierować się zasadami metody projekcyjnej (chodzi o wydobycie z rys. tych informacji, które świadczą o zmianach w postawach czy sposobach funkcjonowania dziecka).

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA RYS. RODZNY DZIECKA:

1.Interpretacja formalna:

To znaczy określamy czy występujące na rysunku postacie są charakterystyczne dla danego poziomu wieku rysującego. Jeśli poziom rys. nie zgadza się z wiekiem dziecka należy zasygnalizować przyczyny takiego stanu rzeczy, a może to być:- zaburzenia emocjonalne u dziecka, zaburzona lateralizacja, obniżony poziom intelektualny dziecka. Stwierdzenie którejś z wymienionych przyczyn wymaga oddzielnego specjalistycznego badania. Natomiast kiedy poziom graficzny rys. jest adekwatny można kontynuować dalszą interpretacje.

2. Typ rysunku:

a)    Emocjonalny- wykonany jest przez dzieci spontanicznie, wszystkie linie są zaokrąglone, dynamiczne, a postacie ujęte w jakieś działania- interakcje, oprócz postaci na rys. mogą znajdować się różne przedmioty, zwierzęta, roślinność. Dziecko rysuje swoją rodzinę we: wspomnieniach, teraźniejszości i marzeniach. W tym typie rysunku często występują podpisy osób, zwierząt lub nagłówek: ”moja rodzina”

b)    Racjonalny- rysowany jest przede wszystkim przez dzieci zahamowane, zamknięte, poddające się biernie regułom. Przeżywają wiele napięć i sytuacji trudnych z którymi zwykle sobie nie radzą, mają bardzo niską samoocenę, tu linie są raczej proste, sztywne, a postacie nieruchome, wyizolowane bez interakcji nieraz ustawione jak na rodzinnej fotografii, ten typ rys. często współwystępuje z niską kompetencją społeczną i komunikacyjną, nie ma podpisów roślin i zwierząt itp. Brak ozdobników, proste schematyczne rysunki.

c)    Mieszany- występuje często i posiada cechy obu w.w typów rysunku. Możemy też zaznaczać, że mamy typ mieszany z przesileniem kierunku racjonalnego/emocjonalnego.

3. Długość kreski:

4