skanuj0002 (1002x1600)

ograniczone dwoma uwypuklającymi się w wymiarze poprzecznym wałkami, zwanymi listwami bocznymi lub brzeżnymi — przyśrodkową i boczną, które zbiegają się przyszyjkowo, tworząc wypukły guzek zęba. Od guzka zębowego w kierunku brzegu siecznego odchodzą dodatkowo dwa wałki sięgające do. połowy długości powierzchni językowej i po stopniowym zwężeniu kończą się dość ostro. W skład powierzchni językowej wchodzi tzw. brzeg sieczny, który zajmuje niewielkie pole milimetrowej szerokości.

W skład sylwety widzianej od strony stycznej pierwszego zęba siecznego wchodzą częściowo powierzchnie wargowa i językowa. Trójkątny zarys tej sylwety utworzony jest przez odcinki linii krzywych. Linia wargowa stanowi nieregularny luk, najbardziej wypukły w okolicy przyszyjkowej w _V_S jej długości. Linia językowa w kształcie sinusoidalnym obrysowuje wypukłość i wklęsłość powierzchni językowej JW krzywiźnie tej linii widoczny jest mały odcinek brzegu siecznego. Jest on nachylony w stosunku do długości osi zęba pod kątem 45°, a w stosunku do powierzchni językowej pod kątem 125°. Linia szyjki zamyka kontur korony, skierowany wypukłością nieregularnego łuku do brzegu siecznego.

Ryc. 55. Model zęba siecznego górnego przyśrodkowego prawego: a — powierzchnia wargowa, b — powierzchnia językowa, c — powierzchnia przyśrodkowa, d — powierzchnia boczna, e — widok od strony brzegu siecznego.

Ryc. 56. Zarysy zęba siecznego przyśrodkowego prawego: a — rzut wargowy, b — rzut językowy, c — rzut przyśrodkowy, d — rzut boczny, e — rzut sieczny.

47