skanuj0035

[Fe(SCN)J + 6 F S [FcF₆)³ + 4 SCN

czerwony    bezbarwny

Jony F" zamaskowały jony Fe³' i dzięki temu możemy dostrzec niebieskie zabarwienie wyekstrahowanego związku kompleksowego K₂[Co(SCN)₄).

Kationy Ni²' wykrywamy w reakcji z dimetyloglioksymem. Jest to substancja organiczna, której 1% roztwór etanolowy, wytrąca w zakresie pH od 5 do 10, bardzo charakterystyczny różowo-czerwony osad z jonami Ni²*.

Dimetyloglioksym, jako słaby kwas, w środowisku amoniakalnym dysocjuje w znacznym stopniu:

HO-N CH₃ HO—N^CH₃

+ :NH₃ ^

:0-N CH₃

h₂dmg

(dimetyloglioksym)

HO—

IIDMG"

(anion dimetyloglioksymu)

+ NH/

Aniony HDMG* wytrącają z kationami Ni^2ł wspomniany już osad kompleksu wewnętrznego:

Ni^2, + 2HDMG^_ 2 NifHDMG),

rtóowo-czerony

W płaskiej cząsteczce dimetyloglioksymianu niklu(II) widoczne są 2 pierścienic sześcio- oraz 2 pierścienie pięcio- członowe. Utworzone został)' dzięki wiązaniom jonowym i koordynacyjnym centralnego jonu Ni²* z atomami

ligandowymi O i N, a także wiązaniom wodorowym pomiędzy anionami HDMG .

Dimetyloglioksym kompleksuje wiele kationów 2 i 3 grupy. Zauważmy, że reagując z jonami Fe²' w środowisku NHj, daje roztwór czerwono zabarwiony, natomiast powstanie różowo-czerwoncgo osadu (też w obecności amoniaku) jest już reakcją specyficzną kationu Ni²*.

Zajmijmy się ponownie roztworem chlorków pozostałych kationów 3 grupy. Gotowanie roztworu ma na celu odpędzenie resztek H₂S (pozostałość po rozpuszczeniu siarczków w IM roztworze HC1). Kolejne etapy to: zobojętnienie roztworu 6M NaOH i dodanie małego nadmiaru (3 krople), a następnie ogrzewanie przez kilka minut i odwirowanie osadu na gorąco.

(W tych warunkach Na[Cr(OH)4) hydrolizuje i jako CrfOH)^ przechodzi do osadu).

W ten sposób dokonaliśmy rozdzielenia kationów - jony Fe²*, Mn²* i Cr³' strąciły się w postaci wodorotlenków:

T

Fe²*+ 2 HO" 2 Fe(OH1.

T

Mn²* + 2 HO” 2 MnfOHY,

T

Cr⁵* + 3 HO 2 CrCOHii. ale nie (CrjOH).] !!!

Natomiast Al³* i Zn²* przeszły do zasadowego roztworu jako gliniany i cynkany:

Al⁵*+ 4 HO 2 [AI(OH),]'

Zn²* + 4 HO 2 [Zn(OH).]²"

Do analizy tego roztworu wrócimy po zbadaniu osadu wodorotlenków: FgfOHk Mn(OH)? i Cr(OH)i.

69