skanuj0051 3

Również inne gatunki z rodziny Fusarium, takie jak: Fusarium sporotri-choides, Fusarium'avenaceuni, Fusarium Uni, Fusarium lateritium i Fusarium trincinctum, rosnąc na roślinach, wydzielają toksyny.

RODZAJ TRICHOTHECIUM. Konidiofory są proste, paleczkowate, rosnące równolegle. Kon id i a gruszkowate lub wydłużone z jedną przegrodą ułożone są w skupiska na szczycie konidiofora (rys. 35).

Trichothccium roseum występuje na owocach. Młoda grzybnia jest biała, starsza nabiera od konidiów barwy jasnoczerwoncj. Kolonie rosną w postaci koncentrycznych pierścieni.

RODZAJ ALTERNARIA. Grzyby z tego rodzaju tworzą grzybnię wielokomórkową. Konidia mają kształt owalny lub maczugowaty, podzielone są poprzecznymi lub podłużnymi przegrodami, układają się w krótkie łańcuchy, często rozgałęzione (rys. 36). Grzyby te rozwijają się m.in. na zepsutych pomidorach, wywołując tzw. czarną zgniliznę.

Rysunek 35. Pleśń Trichothccium roseum (wg Barnetta)

Rysunek 36. Pleśń Aiternańa sp. (wg Dobrzańskiego)

makrokomdia

RODZAJ CLADOSPORIUM. Konidia jedno- lub dwukomórkowe tworzą się na końcu trzonków konidialnych w postaci rozgałęzionych łańcuszków (rys. 37). Niektóre gatunki Cladosporium rozwijając się na zbożu, wytwarzają toksyny.

Cladosporium herbartim nowoduie występowanie czarnych plam na miesić yiwarz • oiiv. ..owoziclon:. nrunamą iun czarną grzybni.

Claaosporium butryi spotyka się na maśle.

RODZAJ PULLULAR/A. Najczęściej spotykany jest gatunek Pullularia pullu-lans (syn. Dcmatium pullulans). Jednokomórkowe konidia powstają na strzępkach przez boczne pączkowanie, wyrastając z krótkich sterygm. W wyniku rozpadu strzępek łatwo powstają oidia. Występują formy przetrwalnikowe ze zgrubiałych strzępek grzybni oraz gemmy, czyli okrągłe komórki o grubych ścianach, ułożone w łańcuchy.

Pullulariapullulans rozwija się na owocach i roślinach, wywołując słabą fermentację (rys. 38).

Rysunek 37. Pleśń Cladosporium herbarum (wg Jfirgcnscna)

Rysunek 38. Pleśń Pullularia pullulans (wg Bametta): a - młoda kolonia, b - strzępka i grupy konidiów z brzegu kolonii, c część strzępka pączkującego z konidiami

2. Niektóre cechy fizjologiczne grzybów

W normalnym rozwoju przy dostępie tlenu grzyby oddychają, spalając cukr> kwasy organiczne i alkohole. Większość grzybów vvnosażona jest w bardzo bogaty ukiad enzymatyczny, w związku z czym rozktauają takie substancje, który w. i rt rozkładają drożdże łub bakterie, np. celulozę, hcmicclułozy, pektyny i ligmn; . które gatunki intensywnie hydroiizują białka i tłuszcze. Grzyby są barazo oanon na niskie pH. Dla większości grzybów minimalne pH wynosi około 2 Grzvhy s. wybit: • t:;••••'>wcair» i dlatego i<*dnvr sf-osot 'gnobr* :mi; \r w produktach spożywczych jest stworzenie warunków oczlienowyci.. Maja on jednak duże zdolności przystosowawcze i niektóre z nich. jak np. Mucor, mogą rozwijać się w warunkach beztlenowych, przechodząc w formę tzw. drożdży mu-korowych.