skanuj0210

Za najważniejszą umiejętność kierownika uznano zdol-

ć uczenia się i samodoskonalenia. Przekonująca jest więc •.onstatacja, że najgorszym sposobem uczenia się jest -czenie się na własnych błędach, lepszym na cudzych, i jeszcze lepszym na własnych i cudzych osiągnięciach”.

Może to prowadzić do wniosku, że nawet dobrze przygotowani kierownicy, jako nauczyciele swoich pod-* iadnych, sami powinni ciągle się uczyć, gdyż „każdy dobry może być lepszy”, a „kto stoi w miejscu, ten się cofa”. W zależności bowiem od tego, co kierownik umie, co wie jak chce działać, kształtuje się jego wpływ na sprawność : efektywność funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Cechą obecnych warunków działania kierowników przedsiębiorstw' jest zmienność. Oznacza to, że kierownicy zajmują się i coraz częściej będą się zajmować rozwiązywaniem nowych problemów. Stąd potrzeba ustawicznego uzupełniania wiedzy, nic tylko merytorycznej, ale i z dziedziny stosunków' międzyludzkich. Należy też podkreślić ogromną wagę humanizacji pracy oraz kultury i etyki w wykonywaniu podstawowych funkcji kierowniczych. Od tego, jak kierownik wypełnia sw'ojc funkcje zależy, czy będzie on twórcą, czy zaledwie odtwórcą, czy uznamy go za przywódcę, czy tylko za zarządcę.

Czytelnik tej książki z pewnością zdobędzie przekonanie, że cechą aktywnych kierowników' jest dominująca potrzeba tworzenia, zaspokajania ciekawości, rywalizacji i rozwoju, samorealizacji, uznania i odnoszenia sukcesów.

Książka ta nie pretenduje jednak do pełnego w ykładu problematyki kierowania przedsiębiorstwem. Jest natomiast rodzajem kompendium w'icdzy dla osób, które interesują się naukami o organizacji i zarządzaniu - od strony praktycznej. Stąd właśnie konstrukcja tej pracy: hasła na marginesach, sentencje w ramkach, syntetyczny sposób ujęcia treści, wzbogacony jednak wieloma schematami i tablicami poglądowymi oraz radami.

Przede wszystkim z powyższych względów praca ta wolna jest od bagażu erudycyjnego, przejawiającego się