strona0013

18 Rozdział i. Prostytucja jako zjawisko społbczne

ju gwałcenie kobiet na zdobytych ziemiach, do gigantycznego rozprzestrzenienia się chorób wenerycznych.

Podobnie jak wcześniej w Rzymie, profesja ta doczekała się swojego święta — 22 lipca, swojej patronki — św. Magdaleny, oraz swojego kościoła. Jak pisał Tomasz z Chobham,

Prostytutki należy traktować jak najemników. W końcu one odnajdują swoje ciała i wykonują pracę [...] Jeśli okażą skruchę, mogą przeznaczyć część dochodów z nierządu na cele charytatywne. Jeśli jednak prostytuują się dla przyjemności i odnajdują swoje ciała, by czerpać zadowolenie, wtedy to nie jest praca, a pokuta winna być tak samo upokarzająca, jak sam czyn¹.

W handlowaniu ciałem zdecydowanie oddzielano pracę od przyjemności, zawód od charakteru, bowiem, zgodnie ze starą angielską anegdotą, kurwa to zawód, dziwka to charakter.

Jak to zwykle bywa, każda rzecz ma swoich zwolenników i wrogów. Znajdowali się tacy, jak św. Ludwik, który rozpoczął wojnę przeciw nierządowi, ale szybko uświadomił sobie, że jest na przegranej pozycji. Doprowadził jednak do tego, że prostytutki zostały objęte kontrolą sanitarną.

W Paryżu prostytucja rozwijała się w Dzielnicy Łacińskiej, która jako „ulica uniwersytecka” rządziła się swoimi prawami. Tam właśnie w domach, gdzie na parterze wykładali profesorowie, na piętrze prostytutki zachęcały spacerujących kleryków do skorzystania z ich usług i — o dziwo — żadna ze stron nie widziała nic złego w takim sąsiedztwie.

W Anglii dbano o higienę w łaźniach, gdzie usługi te miały miejsce, oraz o to, aby nie przyjmowano do zawodu mężatek i zakonnic.

We Florencji, jak podają niektóre źródła, prostytuowało się ok. 10% kobiet. W XIII i XIV wieku kobiety te nie mogły się swobodnie poruszać po ulicach, musiały mieć też odpowiedni strój. Nie wolno im było nosić obuwia zwanego pianelle i płaszczów z kapturem. Musiały nosić rękawiczki, a do nakrycia głowy musiał być przyczepiony sprawny dzwoneczek. Do dziś jednak nie wiadomo, czy miały jego dźwiękiem odstraszać, czy pełnił on funkcję reklamy. Jeśli chodzi o regulacje prawne, to karano prostytucję tajną wypędzeniem z miast, wędrowną zaś obcięciem nosa lub innym zeszpeceniem, natomiast prostytutki odprowadzające podatek były chronione. Z'akres metod, jakie stosowano do prześladowania prostytutek, był bardzo szeroki.

1

M. Karpiński, Najstarszy zawód świata, dz. cyt., s. 98.