Stymulacja w chorobie węzła zatokowego

• •

openmedica pt.iblishing ®

zdrowie dla lekarzy:

kardiologia ginekologia chirurgia onkologia radiologia genetyka konferencje

Stymulacja w chorobie węzła zatokowego

Opublikowane: 2009-06-70 w kardioiog.pt

Słowa kluczowe:

Dziedzina : kardiologia

Choroba węzła zatokowego (zespół chorej zatoki, sick sinus syndrome), są to zaburzenia automatyzmu i przewodzenia zatokowo- przedsionkowego, które mogą być przemijające, spowodowane np. zawałem mięśnia serca, lekami lub mogą mieć charakter utrwalony. Choroba węzła zatokowego może przebiegać pod postacią bradykardii zatokowej, zahamowania zatokowego, bloku zatokowo- przedsionkowego lub zespołu bradykardia-tachykardia. Dysfunkcja węzła zatokowego czasami dotyczy także pacjentów z utrzymującym się migotaniem przedsionków (AF) lub trzepotaniem przedsionków (AFL). Ujawnia się wówczas, gdy przerwiemy arytmię za pomocą kardiowersji elektrycznej.

Objawami choroby węzła zatokowego są napady utraty przytomności - napady MAS (Morgagniego- Adamsa-Stokesa), zawroty głowy, mroczki przed oczami, zaburzenia koncentracji, kołatanie serca, pogorszenie tolerancji wysiłku, dławica piersiowa lub objawy niewydolności krążenia. Utrata przytomności jest najczęściej spowodowana zahamowaniem zatokowym lub blokiem zatokowo-przedsionkowym, które zazwyczaj mają charakter odruchowy [2]. Objawem dysfunkcji węzła zatokowego jest również brak prawidłowej reakcji chronotropowej na wysiłek.

Rozpoznanie choroby stawia się na podstawie obrazu EKG, objawów klinicznych, zapisu rytmu serca metodą Holtera czy też danych otrzymywanych za pomocą wszczepionego rejestratora pętlowego.

Zespół bradykardia- tachykardia rozpoznaje się wówczas, gdy u osób z bradykardią zatokową lub blokiem zatokowo-przedsionkowym występują napadowe, szybkie rytmy nadkomorowe, najczęściej migotanie przedsionków. Zahamowaniem zatokowym nazywamy zahamowanie czynności węzła zatokowego pod postacią braku załamka P i zespołów komorowych pochodzenia zatokowego w EKG. Brak załamków P występuje w okresie dłuższym niż dwa odstępy PP rytmu podstawowego a przerwa nie odpowiada wielokrotności podstawowych odstępów PP [1]. U chorego z zahamowaniem zatokowym może wystąpić rytm zastępczy pod postacią ektopowego rytmu przedsionkowego lub z łącza przedsionkowo-komorowego. Blok zatokowo- przedsionkowy rozpoznajemy wówczas, gdy obserwujemy wypadanie pojedynczych, rzadziej kilku kolejnych ewolucji serca a przerwa jest wielokrotnością odstępu PP rytmu podstawowego [1].

Dotychczasowe badania kliniczne i obserwacja pacjentów z rozpoznaną chorobą węzła zatokowego wykazały, iż stała stymulacja serca bardziej przyczynia się do zniesienia objawów i zmniejszenia częstości napadów migotania przedsionków [3-6] niż do spadku śmiertelności [7-9],

Ze względu na duże prawdopodobieństwo wystąpienia u pacjentów z rozpoznaniem choroby węzła zatokowego tachyarytmii przedsionkowych, należy u tych chorych rozważyć nie tylko wszczepienie stymulatora ale także włączenie terapii doustnymi preparatami przeciwzakrzepowymi [10].

Zalecenia Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące stymulacji serca w chorobie węzła zatokowego [11]:

Klasa zalecenia I, poziom wiarygodności C

1.    Choroba węzła zatokowego w postaci objawowej bradykardii z lub bez reaktywnej tachykardii. Objawy w korelacji z rytmem serca musząwystępować:

-    samoistnie

-    po lekach, gdy nie ma dla nich alternatywy terapeutyczne

2.    Omdlenia ze współistnieniem choroby węzła zatokowego, współistniejące samoistnie lub wywołane podczas badania elektrofizjologicznego

3.    Choroba węzła zatokowego w postaci objawowej niewydolności chronotropowej występującej:

-    samoistnie

-    po lekach, gdy nie ma dla nich alternatywy terapeutycznej Klasa zalecenia lla, poziom wiarygodności C

1.    Objawowa choroba węzła zatokowego występująca samoistnie lub po lekach, gdy nie ma dla nich alternatywy terapeutycznej, a nie udokumentowano zależności między objawami a rytmem serca. Spoczynkowa częstotliwość rytmu serca powinna być <40/ min

2.    Omdlenia bez innej uchwytnej przyczyny, przy nieprawidłowym wyniku badania elektrofizjologicznego (CSWRT >800ms)

Klasa zalecenia llb, poziom wiarygodności C

1. Choroba węzła zatokowego z minimalnymi objawami, częstotliwością rytmu serca w spoczynku <40/min w fazie czuwania i bez udokumentowanej niewydolności chronotropowej

Klasa zalecenia III, poziom wiarygodności C

1. Bezobjawowa choroba węzła zatokowego, w tym stosowanie leków wywołujących bradykardię

2.    Cechy dysfunkcji węzła zatokowego w EKG w połączeniu z objawami niewynikającymi bezpośrednio ani pośrednio z bradykardii

3.    Objawowa dysfunkcja węzła zatokowego, gdy objawy są z dużą dozą prawdopodobieństwa wynikiem stosowania leków, a leki te nie są niezbędne

Ajtor: lek. Pgata Tucholska Opublikowany: 2009-06-10

v