Uczciwek120

•    elementy metalowe (zbrojenia) osadzone w fundamentach budowli,

•    metalowe i żelbetowe usloje konstrukcji wsporczych linii napowietrznych.

Wszystkie uziemienia instalacji i urządzeń elektrycznych wykonuje się jako uziemienie wspólne z wyjątkiem:

a)    uziemień roboczych i uziemień ochronnych, które można wykonać jako oddzielne, w stacjach zasilających napięciem do 1 kV, a zasilanych z sieci napięciem przekraczającym 1 kV, jeżeli:

-    stacja jest zasilana z sieci napowietrznej i zasila sieć napowietrzną,

-    stacja jest zasilana z sieci napowietrznej i zasila sieć kablową, w której nie ma połączeń metalowej powłoki kabli z rozległym uziomem naturalnym,

-    stacja zasila sieć napowietrzną, a jest zasilana z sieci kablowej połączonej bezpośrednio z siecią napowietrzną;

b)    przypadków, w których wykonanie uziemienia wspólnego wymaga większych nakładów niż wykonanie uziemień oddzielnych. Za uziemienie oddzielne, niezależne, można w przeciętnych warunkach geologicznych uznać takie, które są ułożone w ziemi w odległości nie mniejszej niż 20 m od siebie, a w gruncie pomiędzy nimi nie są ułożone żadne przedmioty metalowe o długości przekraczającej 1 m.

W przypadku braku lub niemożności wykorzystania uziomów naturalnych, np. gdy uziomy naturalne mają rezystancję większą od wymaganej, konieczne jest wykonanie uziomów sztucznych.

Uziomy sztuczne wykonuje się jako pionowe i poziome. Uziomy sztuczne pionowe powinny być zagłębione w gruncie w taki sposób, aby ich dolna krawędź znajdowała się na głębokości większej niż 2,5 m. Uziomy sztuczne poziome powinny być ułożone na głębokości nie mniejszej niż 0,5 m w rowach lub bruzdach zasypanych ziemią. Należy unikać układania tych uziomów pod warstwą nie przepuszczającą wody, jak asfalt, beton.

Uziomy sztuczne nie mogą być umieszczone w korytach rzek, na dnie jezior lub stawów oraz zasypywane żużlem.

I

i

(

i

Sztuczne zmniejszanie rezystancji uziemienia przez nasycenie gruntu środkami chemicznymi jest dopuszczalne tylko w razie trudności wykonania uziomów o wymaganej rezystancji w gruncie neutralnym ze względu na ograniczoną powierzchnię lub rezystywność gruntu większą niż 1000 Q ■ m.

Do wykonania uziomów sztucznych poziomych, należy stosować stal zwykłej jakości o poprzecznych wymiarach, w kształcie taśm (grubości - nieocynkowane 5 mm, ocynkowane 3-4 mm), drutów o średnicy 5-7 mm.

Do wykonania uziomów sztucznych pionowych używa się pręty okrągłe, kształtowniki, rury lekkie i blachę. Wymiary dobiera się z tabeli. Np. pręty winny mieć średnicę od 6 do 8 mm, blacha o grubości 3-4 mm (mniejsze wymiary dotyczą stali ocynkowanej).

Przewody uziomowi należy wykonywać z taśm, drutu lub prętów, ze zwykłej stali chronionej przed korozją, o przekrojach poprzecznych nie mniejszych niż przekroje poprzeczne poziomych uziomów stalowych.

Dopuszcza się przewody uziomowe z miedzi, jest to uzasadnione agresywnością korozyjną środowiska lub względami techniczno-eksploatacyjnymi.

Przewody uziomowe wyprowadzone z gruntu w miejscach ogólnie dostępnych, wykonane z taśmy o grubości mniejszej niż 4 mm lub z drutu o średnicy mniejszej niż 8 mm, powinny być chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi do wysokości 1,5 m nad ziemią i do głębokości 0,2 m w ziemi.

Połączenie przewodu uziomowego z uziomem powinno być wykonane w sposób trwały pod względem elektrycznym i mechanicznym. Konduktancja połączeniowa nie może być mniejsza od kon-duktancji równoważnego odcinka przewodu.

Przewody uziomowe powinny być połączone z przewodami ochronnymi za pomocą zacisków probierczych, łatwo rozłączalnych przy użyciu narzędzi. Zacisków probierczych nie stosuje się, jeżeli rezystancję uziemienia uziomów można zmierzyć bez odłączenia przewodów ochronnych.

Zacisk probierczy powinien być umieszczony na wysokości nie mniejszej niż 0,3 m i nie większej niż 1,8 m od ziemi lub podłogi.

215