Układ Krążenia0022

stronę żył i dlatego ciśnienie maleje, aż staje się najmniejsze, minimalne czyli diastoliczne.

Powiększenie objętości wyrzutowej wpływa wyraźnie na ciśnienie systoliczne i pulsowe.

Przyśpieszenie rytmu serca zwiększa ciśnienie diastoliczne.

Ciśnienie krwi powiększa się do pewnych granic z wiekiem, gdy ściany tętnic stają się mniej rozciągliwe i stawiają większy opór już na początku układu naczyniowego. Jest to tzw. opór centralny.

Na wielkość ciśnienia wyraźnie wpływają:

>    praca fizyczna

>    emocje

>    wiek ( u kobiet przed okresem przekwitania jest niższe niż u mężczyzn; u noworodka 40-70 mm Hg; u dzieci 60-100; u młodzieży 70-120; u dorosłych ciśnienie skurczowe zwiększa się z wiekiem)

>    płeć

>    położenia ciała

>    aktywność fizyczna.

Ciśnienie skurczowe w tętnicy ramieniowej człowieka dorosłego nie powinno przekraczać 140 mm Hg i spadać poniżej 90 mm Hg.

Wzrost ciśnienia diastolicznego, które trwa dłużej i bardziej równomiernie obciąża układ krążenia, ma większe znaczenia ze względów klinicznych.

Hipertonia - ciśnienie skurczowe jest stale wyższe niż 160 mm Hg.

Hipotonia - ciśnienie skurczowe jest stale niższe niż 100 mm Hg.

Tętno - puls ciśnienia, czyli rytmiczne wahania ciśnienia około wartości średnich podczas skurczu i rozkurczu serca. Tętno można badać poprzez obmacywanie, tam gdzie większa tętnica leży na podłożu kostnym i niegłęboko pod skorą (tętnica promieniowa, skroniowa lub szyjna). Można je również zapisywać za pomocą sfigmografów.

Tętno prawidłowe u dorosłego człowieka wynosi 65-80/min; u płodu 140; u niemowląt 120; u dzieci 100; po 10 roku życia spada do 80.

72