zagadnienia egzaminacyjne z teorii literatury (201)

kompozycji ramowej są. Baśnie z tysiąca i jednej nocy. Dekameron Cs. Boccaccia i Opowieści kanterberyjskie G. Chaucera.

Kompozycja szkatułkowa (szufladkowa) - odmiana kompozycji ramowej, w której szereg opowiadań epizodycznych rozsuwa ramy opowiadania głównego, a bohaterzy sa narratorami jakby odrębnych utworów. Przykłady - Rękopis znaleziony z Sctragossie J. Potockiego, Wieża G. llerlinga-Grudzińskiego, Wichrowe wzgórza E. Brónte. także ‘'■teatr w teatrze”.

5. wiersz sylabiezny - wiersz zbudowany według wymagań sylabizmu. Odmiany powstają przez ustalenie liczby sylab w wersie (wahającejTitjfw praktyce od 2_do l 7 sylab, częściej od 7 do j 3). wiersz mający równa liczbę sylab, akcent stały pada na przedostatnią sylabę wersu. W wierszu syląbTcznym zdanie nie zawsze kończyjśię w wersie, występują średniówki. Jest pisany 13-głoskowcem lub. l.L-głaskowceni. Wiersz sylabiezny można określić jako numeryczny, w którym podstawą mi ary jest^g sama liczba .sylab. Akcent bywa strukturalny i występuje w klauzuli, rzadziej w średniówce. Najczęściej występują rvmv żeńskie,.

Alegoria - li iit. i szt. piast, utwór łub jakiś jego element (np. postać, zdarzenie, fabuła) mający poza znaczeniem dosłownym sens ukryły i domyślny, zw, alegorycznym^-, w odróżnieniu od symbolu - jednoznaczny i stały; a. wyraża zwykle pojęcia abstrakcyjne, np. sowa wyraża mądrość, a kobieta z przepaską na oczach, trzymająca miecz i wagę - sprawiedliwość; trafne odczytanie a. wymaga pewnej kompetencji kulturowej, gł. znajomości tradycji lii., rei. oraz ikonograficznej.

Tobie gwoli rozliczne kwiatki Wiosna rodzi Tobie gwoli w kłosianym wianku Lato chodzi

J. Kochanowski „Do Boga”

6.

Ważna rolę w „Bogurodzicy" odgrywają rymy, które pełnią funkcję ozdobników stylistycznych, a także elementów' uwypuklających walory brzmieniowe. Należy podkreślić, iż w pieśni: gji przeważają rymy parzyste (aa, bb)

5) rymy występują zarówno na końcu wersów (np. „nosimy” - „prosimy”, „pobyt”-''.przebyt”, jak również w ich obrębie (np. „Bogurodzica” - „dziewica”, „Syna” -„Gospodzina”);

(£) występują najczęściej tymy żeńskie ścisłe (np. „sławiena” - „zwolena”) lub rymy żeńskie niepełne (np. „Bożycze” - „człowiecze”), a także rymy składane ( „Zyszczy nam” - „spuści nam”)

jol w pierwszej strofie rymujące sie sylaby na końcu wersów zawierają samogłoskę a.

co

było charakterystyczna dia poezji łacińskiej tego okresu.

• Aklamacja „Kyrie eteison” spełnia role refrenu, nadając pieśni dodatkowo znamion m e l odyj ności. śp i e w no śc i. d)rymy zewnętrzne i wewnętrzne

Narrator - termin z teorii literatury. Podmiot narracji, osoba opowiadająca o wydarzeniach. Głos narratora nie musi być identyczny z głosem autora dzieła.

Narrator występuje w utworaehjspi&kich. może także po jawiać sic w epickich formach poetyckich, jak równieżjw^r&Tiacie (np. w dramatach Jana Augusta Kisielewskiego -postać narratora, jako jeden z elementów tzw. epizacji dramatu).

Istnieje kilka rodzajów narratora:

2