0000001

1)    czy dalsza nauka ma odbywać się w zakładzie rehabilitacji zawodowej inwalidów, czy w szkole normalnej?

2)    jeżeli w szkole normalnej, to w ogólnokształcącej czy w zawodowej?

3)    jeżeli w zawodowej, to w zasadniczej czy średniej, np. technikum?

Co należy brać pod uwagę przy tych rozważaniach?

1.    Jak już zaznaczono, do zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów przyjmuje się młodzież z dużym uszkodzeniem narządu ruchu. Wnioski o przyjęcie do zakładu należy składać we właściwym dla miejsca zamieszkania kandydata Zespole Opieki Zdrowotnej, który po wstępnej analizie wniosku i uzupełnieniu go wywiadem społecznym przesyła całość akt do Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej Urzędu Wojewódzkiego. O skierowaniu do zakładu rehabilitacji zawodowej inwalidów lub innym sposobie załatwiania wniosku decyduje wspomniany Wydział Zdrowia i Opieki Społecznej.

2.    Jakie są wskazania przy wyborze dalszej nauki w liceum ogólnokształcącym?

a)    dobry poziom sprawności umysłowej i dobre, solidne przygotowanie ze szkoły, podstawowej. Jeżeli chory już w szkole podstawowej miał trudności w nauce, opuszczał dużo lekcji, potrzebował pomocy itp., to raczej nie powinien decydować się na naukę w liceum ogólnokształcącym;

b)    samorzutna chęć do dalszej nauki;

c)    stan rodzinny i materialny pozwalający na odsunięcie na kilka lat konieczności pracy zarobkowej chłopca czy dziewczyny. Również takie względy jak wiek i stan zdrowia rodziców, trzeba wziąć pod uwagę. Należy jasno uprzytomnić zainteresowanym, że ukończenie liceum ogólnokształcącego i zdanie matury nie jest równoznaczne ze zdobyciem zawodu, po maturze czeka dalsza nauka; policealne studia zawodowe (roczne lub dwuletnie) albo studia na wyższej uczelni;

d)    stan fizyczny pacjenta i lokalne warunki komunikacji pozwalające na codzienne dojeżdżanie do szkoły lub możliwość zamieszkania w internacie. Jeżeli są trudności w uczęszczaniu do najbliższego liceum ogólnokształcącego, to pozostaje jeszcze możliwość korzystania z korespondencyjnych liceów ogólnokształcących, a potem ze studiów zaocznych. Ten tryb nauki jest godny polecenia dla młodych, zdolnych intelektualnie pacjentów z dużym uszkodzeniem narządu ruchu. Przy odpowiedniej postawie najbliższego otoczenia mogą oni ukończyć np. studia prawnicze, ekonomiczne, filologiczne lub o podobnym charakterze i podjąć odpowiednią pracę zawodową (przeważnie domową).

Po ukończeniu liceum ogólnokształcącego młodzież staje przed następnym etapem decyzji, a mianowicie przed wyborem kierunku kształcenia zawodowego po maturze. Dokładne informacje o studiach wyższych i rozmieszczeniu szkół wyższych znajdują się w wydawanym co rok przez Ministerstwo Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki „Informatorze dla kandydatów do szkół wyższych i szkół chorążych zawodowych”. Informator można na wiosnę nabyć w księgarniach, otrzymują go także szkoły średnie.

Wiadomości o szkołach zawodowych policealnych można znaleźć w „Informatorze dla kandydatów do szkół ponadpodstawowych", wydawanym przez kuratoria oświaty i wychowania. Otrzymują go szkoły podstawowe i średnie, kuratoria i wydziały oświaty, poradnie wychowawczo-zawodowe.

Warto zwrócić uwagę na szkoły pomaturalne ekonomiczne, medyczne, techników analityki, techników dentystycznych, instruktorów terapii zajęciowej (potrzebne zainteresowania artystyczne i zdolności plastyczne), pomaturalne studia kulturalno-oświatowe i biblioteczne.

3. Szkoły zawodowe stanowią gęstą sieć, obejmującą nie tylko miasta wojewódzkie i byle miasta powiatowe, ale i mniejsze ośrodki. Wiele z nich, zwłaszcza w mniejszych miejscowościach, dysponuje internatami. Internaty są odpłatne; młodzież niezamożna, jeżeli wykaże się dobrymi postępami w nauce i dobrym zachowaniem, może korzystać z pomocy państwa. Szkolnictwo zawodowe obejmuje bardzo liczne specjalności zawodowe, odpowiadające układowi branżowemu zawodów. Szkoły zawodowe dzielą się na 2 grupy: zasadnicze szkoły zawodowe, w których nauka trwa 3 lata, i średnie szkoły zawodowe, czyli technika. Technika mogą być 5-letnie i 3--letnie. Do techników 5-letnich przyjmuje się młodzież po ukończeniu szkoły podstawowej, do 3-letnich — po ukończeniu zasadniczej szkoły zawodowej tej samej lub pokrewnej specjalności. Wymagania w technikum są duże, kandydat musi odznaczać się nie tylko dobrym poziomem sprawności umysłowej, ale i gruntownym przygotowaniem ze szkoły podstawowej. Ukończenie technikum uprawnia do starań o przyjęcie na wyższą uczelnię. Podstawowym źródłem informacji o rodzajach i rozmieszczeniu szkół zawodowych jest wydawany co ro.k przez kuratoria oświaty i wychowania wspomniany już ..Informator dla kandydatów do szkół ponadpodstawowych".

85