0035

0035



36


I. Teoria granic

Fakt ten zapisujemy

lim x„ = a

(lim jest skrótem łacińskiego słowa limes, oznaczającego granicę). Mówimy także, że ciąg dąży do a i piszemy

xn~*a

Definicję granicy można krótko sformułować tak:

Liczba a jest granicą ciągu {*„}, jeżeli wszystkie jego wyrazy różnią się od a dowolnie mało, począwszy od pewnego wskaźnika.

Nierówność (3) przy dowolnym e jest dokładnym zapisem zdania, że xn różni się od a dowolnie mało, a numer N wskazuje właśnie wskaźnik, od którego począwszy warunek ten jest spełniony.

Ważna jest uwaga, że na ogół wskaźnik N nie może być ustalony na zawsze; zależy on od wyboru liczby e. Aby to podkreślić, pisze się niekiedy zamiast N symbol Ne. Przy zmniejszaniu liczby e odpowiedni wskaźnik Ne na ogół się zwiększa; im mniejsza ma być różnica xn — a, tym dalsze wartości x„ (co do wskaźnika) należy rozważać.

Wyjątkiem jest przypadek, gdy wszystkie wartości ciągu {*„} są równe stałej liczbie a. Oczywiste jest, że wówczas a=lim;c„ oraz że tym razem nierówność (3) jest spełniona dla dowolnego e>0 jednocześnie dla wszystkich wartości n.

Jak wiemy z [17], nierówność (3) jest równoważna następującym nierównościom:

— e < x„a < e ,

czyli

(4)    a — £<x„<a + e ;

nierównościami tymi będziemy się często posługiwać.

Jeżeli przedstawić liczby a, a±e i wartości x„ ciągu punktami na osi liczbowej [21] (rys. 2), to otrzymamy przejrzysty opis geometryczny granicy ciągu. Przy dowolnie małym

a-e    a+c

-o-1—^2—^]_o_c_.

*2 L    J    X3 X,

Rys. 2

odcinku (o długości 2e) o środku w punkcie a, wszystkie punkty xn poczynając od pewnego n muszą znaleźć się wewnątrz tego odcinka (czyli poza odcinkiem może pozostać tylko skończona ilość tych punktów). Punkt przedstawiający granicę a, jest jakby ośrodkiem zagęszczenia punktów przedstawiających wartości wyrazów ciągu.

24. Ciągi zbieżne do zera. Bardzo ważny jest szczególny przypadek, gdy ciąg zmierza

do zera: xn~>0.

Jeżeli w definicji granicy ciągu [23] przyjąć a=0, to nierówność (3) przyjmie postać

|xn-0j = |j:B|<£ (dla n>Nc).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
3 z kim może utworzyć parę. Jeżeli zawodnicy o numerach X i Y mogą utworzyć jedną parę, to fakt ten
6 (1819) nika, tym większa jest liczba zdobytych bramek (skuteczność). Fakt ten wskazuje, jak ważna
Untitled 15 58 I. Teoria granic [33 skąd otrzymujemy (por. przykład 2)) (*+ >* , lim — lim 2 n +-
Untitled 23 66 I. Teoria granic [36 nazywamy logarytmami naturalnymi i oznaczamy je znakiem ln bez w
022 9 Funkcja y = f(x) ma w a.*o granicę prawostronną równą g. co zapisujemy lim f(x) = <j.5.3. G
cauchy ego Liczba g jest granicą funkcji /w punkcie x0 co zapisujemy lim f(x) = g, jeżeli Ve > 0
sciaga4 Ciąg (a„) jest zbieżny do granicy właściwej a £ R. co zapisujemy lim a„ = a, o—oo wtedy i ty
48 I. Teoria granic 3° Jeżeli ciągi {x„} i {yn} mają granice skończone lim xn = a ,   &nbs
58 I. Teoria granic skąd otrzymujemy (por. przykład 2» lim «„=Km (k + l)k k_ -n 2 (k +
76 I. Teoria granic Oznacza to, że istnieje granica (w zwykłym sensie) lim x„ = — co , która
105 S 2. Granica funkcji Ten sam fakt można omówić inaczej: jeżeli weźmiemy ciąg{(«+*)*}
58 I. Teoria granic skąd otrzymujemy (por. przykład 2» lim «„=Km (k + l)k k_ -n 2 (k +

więcej podobnych podstron