0000081 (7)

86

Amputacje i protezowanie

Ryc. 77. Przewlekłe zapalenie tkanki kostnej 1 pourazowy brak zrostu kości piszczelowej.

0    ile nadal konieczne jest leczenie operacyjne, w tym nieraz bardzo radykalne, o tyle rzadko trzeba uciekać się do amputacji. Jednakże trzeba zaznaczyć, że co się tyczy kończyn z poważnymi zaburzeniami krążenia, nadal amputacje zajmują ważne miejsce w leczeniu.

Zakażenia przewlekle

Przewlekle zakażenie kości, szczególnie dotyczące kości długich, (np. kość piszczelowa

1    kość udowa) spotykane jest nadal często i mimo nowocze' nego arsenału środków medycznych w niektórych przypadkach nie udaje się uzyskać wyleczenia. Stale przetoki, którym często towarzyszy ból i epizody zaostrzeń pro-

Ryc, 78. Znie-. kształcenie koń czyny w wyniku przewlekłego zapalenia kości.

cesu zapalnego mogą w wystarczającym stopniu dokuczyć, .by wykonanie amputacji było uzasadnione. Podjęcie decyzji odjęcia kończyny ułatwiają współistniejące poważne zaburzenia, jak sztywność stawów, utrata czucia na podeszwie itp. Niekiedy, rzadko, w grę wchodzić może zakażenie gruźlicze kości powikłane nadkażeniem innymi drobnoustrojami, w przebiegu którego amputacja stanowi jedyne rozsądne rozwiązanie. Trzeba zaznaczyć, że jakkolwiek problem ten występuje coraz rzadziej w rozwiniętych krajach świata zachodniego, to w wielu krajach rozwijających się jest to pierwszoplanowe zagadnienie chirurgiczne. Dodatkowym czynnikiem przemawiającym za odejmowaniem kończyn w długo-trwających zakażeniach jest powstająca w końcu skrobiawica narządów miąższowych, doprowadzająca po upływie pewnego czasu do zgonu.

Trąd

Chociaż w chwili obecnej trąd można z powodzeniem leczyć, to jednak w wielu przypadkach mamy do czynienia z powikłaniami neurologicznymi w postaci drążących wrzodów stóp oraz z przewlekłym zapaleniem kości. Miejscowym leczeniem chirurgicznym można uzyskiwać zadowalające wyleczenia, w przypadku jednak nawrotów konieczne są niekiedy amputacje.

CHOROBY NEUROLOGICZNE

Zapalenie przednich rogów rdzenia

(poliomyelitis).

Amputacje rzadko są potrzebne, gdyż większość chorych z porażeniem jddnej kończyny, nawet ciężkiego stopnia, kompensuje kalectwo aparatem ortopedycznym i specjalnym obuwiem. Mimo tego, że aparaty są ciężkie i niezgrabne, chorzy przyzwyczajają się do ich noszenia, gdyż zazwyczaj skazani są na nie od dzieciństwa. Trzeba zaznaczyć, że w porażeniach w przebiegu poliomyelitis istnieje zazwyczaj dużego stopnia osłabienie mięśni biodra, szczególnie prostowników i odwodzi-cieli 'stawu, przeto w przypadku odjęcia kończyny posługiwanie się protezą jest utrudnione, zaś w wyniku tego chód jest niezgrabny i ciężki.

Protezę trzeba zazwyczaj podwieszać na sztywnym pasie dookoła miednicy, co nie jest wygodne, funkcjonalne ani też estetyczne. Zazwyczaj więcej można zyskać w tych rzadkich