1,2,3�4

sieci (f_p) a momentem zakończenia (r_t), każdej obserwacji wykonanej w interwale <t_p,t_k> przypisujemy moment jej wykonania (np. t_f).

Przemieszczenia

rzeczywiste

Wyniki pomiaru 1 (tj Wyniki pomiaru 2 (tj Obliczenia

Przemieszczana

wyznaczone

Rys. 5.5. Standardowe zadanie wyznaczania przemieszczeń

Możliwość sprowadzenia obserwacji do wspólnego momentu czasu daje wprowadzenie do modelu jako niewiadomych prędkości ruchu poszczególnych

Hi

	Wt£t0	m
Płć 1 1 1 l i i	| —
i i	hi
s. 5.6 Potrzeba	przypisywania	obser-

waćjom momentów czasu ich wykonania

punktów obiektu. Z tego też względu model taki nosi miano modelu kinematycznego sieci.

Wynika z tego, iż skrócenie czasa trwania pomiaru okresowego (np. przez zwiększenie liczby zespołów pomiarowych) może pozwolić na posłużenie się:, modelem statycznym sieci zamiast odwoływania się do modelu kinematycznego. Odwrotnie, zwiększenie dokładności po-lmiaru może spowodować konieczno® zastąpienia modelu statycznego sieci jej modelem kinematycznym. Studium J modeli kinematycznych, obejmującym także przypadek pomiaru rozproszonego znaleźć można w monografii (Kadaj 1998).

Najczęściej przyjmowany model błędu przypadkowego pomiaru każdej I wielkości to zmienna losowa o rozkładzie normalnym (wartość oczekiwana równa zero). Będziemy też zakładali niezależność błędów pomiaru dwu różnych wielkości, tj. Ej - N(0,aj₍), cov(e₍,ey) = 0 dla i * j.

Biorąc pod uwagę finalny produkt wyznaczeń, omawiane w tym opracowaniu modele sieci (zarówno statyczne, jak i kinematyczne) do wyznaczania ptzemieszczeń na podstawie sukcesywnie wykonywanych pomiarów okresowych można podzielić na:

-    modele do wyznaczania przemieszczeń dla określonych interwalów czasu.

-    modele do wyznaczania pozycji dla określonych momentów czasu (a na ich podstawie obliczania przemieszczeń dla określonych interwałów czasu bądź aproksymowania parametrycznych równań ruchu).

Z punktu widzenia struktury modelu do badania przemieszczeń ważną klasę stanowią tzw. modele zintegrowane. Tym mianem określane są zarówno modele umożliwiające łączne opracowanie wyników pomiaru uzyskanyjś z różnych metod obserwacyjnych (zob. np. Chrzanowski 1986, Chrzanowa Szostak-Chrzanowski 1987), jak i modele umożliwiające powiązanie opraedfl wania obserwacji i analizy wyników w sferze geometrycznej z interpretacji