279 tif

7.3. UKŁADY UZIOMOWE STACJI

w którym: I_pL — prąd indukcyjny płynący przewodami odgromowymi linii do źródła zasilania na skutek sprzężenia magnetycznego pomiędzy przewodami roboczymi i odgromowymi; V — prądy płynące do uziemionych w stacji punktów gwiazdowych transformatorów.

Wartości prądów powrotnych linii mogą być wyznaczone z zależności

(7.14)

I_PL = /,ł(1 - r)

w której: L_l — prąd zwarciowy dopływający linią do miejsca zwarcia, r — współczynnik redukcyjny uwzględniający sprzężenie magnetyczne.

Wartości współczynników r zależą m.in. od konstrukcji słupów linii, typów, przekroju i liczby przewodów odgromowych oraz rezystywności gruntu. W obliczeniach można przyjmować następujące wartości współczynników dla linii:

—    z jednym przewodem odgromowym    stalowym    0,90-^0,95;

—    z dwoma przewodami    odgromowymi    stalowymi    0,87 — 0,90;

—    z jednym przewodem odgromowym stalowo-aluminiowym    0,69 — 0,73;

—    z dwoma przewodami odgromowymi stalowo-aluminiowymi    0,53 — 0,64.

Z zależności (7.14) wynika, że są korzystne rozwiązania z liniami

0    przewodach odgromowych stalowo-aluminiowych, charakteryzujących się małymi wartościami współczynników r. Szczególnie małe są wartości współczynników redukcyjnych linii kablowych wysokich napięć; w zależności od typu

1    parametrów kabli wynoszą one 0,15-^0,25. Oznacza to, że jedynie 15 — 25% prądu dopływającego daną linią do miejsca zwarcia przepływa przez układ uziomowy stacji.

Uziom sztuczny stacji wykonuje się w postaci poziomej kraty, której kształt zewnętrzny pokrywa się w dużym stopniu z terenem zajmowanym przez stację. Wypełnienie kraty może być równomierne, lecz częściej zależy od usytuowania budynków, rozmieszczenia urządzeń, aparatów i konstrukcji, Oczka kraty tworzą przeważnie otoki wokół poszczególnych urządzeń i aparatów. Zwykle są one mniejsze na terenach o większej koncentracji urządzeń, a zatem i większym prawdopodobieństwie przebywania tam ludzi. W rozwiązaniach praktycznych oczka kraty mają wymiary (3-f-8) x (10-f-30) m.

Rezystancja uziemienia uziomu kratowego zależy głównie od powierzchni S zajmowanej przez kratę, w mniejszym zaś stopniu od wymiarów wewnętrznych oczek kraty. W przybliżeniu, rezystancja ta może być wyliczona wg zależności

R

0,55p

(7.15)

Powierzchnie zajmowane przez stacje elektroenergetyczne zależą glów-

279