310 tif

S. OBLICZENIA TECHNICZNO-EKONOMICZNE STACJI

8.3.2. Koszty zawodności zasilania

Przerwy w dostawie energii elektrycznej mogą powodować zagrożenie życia ludzkiego, straty materialne, zagrożenie środowiska i inne negatywne skutki. Przewidywane skutki i koszty strat powodowane przerwami w zasilaniu odbiorców energii elektrycznej mogą i powinny decydować o wyborze określonego układu stacji i całego układu zasilania. Możliwości poprawnego obliczania czy chociażby oszacowania tych strat mają więc bardzo istotne znaczenie.

Koszty strat K_zi, powodowane przerwami w dostawie energii elektrycznej w czasie t, dają się określić zależnością

= (.W„-K_m~KJ + K_i    (8.32)

w której: W_rn —- wartość rynkowa nie wykonanej produkcji; K_m, K_e — koszty nie zużytych materiałów i surowców oraz koszty nie zużytej energii; K_d — koszty strat dodatkowych związanych z postojami.

Szczególnie trudne do oszacowania są koszty strat dodatkowych, zależne często w sposób nieliniowy od czasu trwania przerwy. Koszty te są sumą kosztów wywołanych:

—    zniszczeniem surowców i materiałów;

—    naprawą lub wymianą zniszczonych maszyn i instalacji produkcyjnych;

—    stratami wynikającymi z pogorszenia jakości wyrobów po wznowieniu produkcji;

—    stratami pośrednimi w zakładach kooperujących, spowodowanych brakiem surowców i półproduktów dostarczanych z zakładu, w którym wystąpiła przerwa w produkcji.

Zastępczy czas przerwy, wyliczony z kosztów utraconej produkcji, może być znacznie dłuższy niż czas trwania przerwy w zasilaniu energią elektryczną, gdyż ponowny rozruch i dojście do pełnej wydajności pracy po przerwie może trwać stosunkowo długo (rys. 8.5), Jest to powodowane:

—    koniecznością ponownego rozruchu urządzeń produkcyjnych,

—    zakłóceniami w ciągłości procesu technologicznego, co ma szczegól-

Rys. 8.5. Zależność wydajności produkcji w po przerwie w dostawie energii elektrycznej

t_a — czas trwania przerwy, t_ap zastępczy czas trwania przerwy wyliczony z wartości utraconej produkcji

310