312 tif

8. OBLICZENIA TECHNICZNO-EKONOMICZNE STACJI

procesów produkcyjnych, w których intensywność wytwarzania zależy od pory dnia (zmiany produkcyjnej), a ponadto każda chwila odpowiada innej fazie wytwarzania o różnych charakterystykach strat. Inne są także koszty strat dodatkowych. W tym samym zakładzie koszty strat mogą być zatem bardzo różne, zależnie od chwili wystąpienia i czasu trwania przerwy w zasilaniu.

W takich zakładach obliczenia przewidywanych strat mogą być dokonane we względnie prosty sposób w oparciu o rachunek prawdopodobieństwa przy następujących ustaleniach:

—    założeniu jednakowego prawdopodobieństwa wystąpienia przerwy w zasilaniu w różnych porach dnia i cyklach produkcyjnych,

—    wyróżnieniu charakterystycznych cyklów produkcyjnych i przypisaniu im określonych wartości czasów występowania,

—    przypisaniu różnym cyklom produkcyjnym odpowiadających im charakterystyk czasowych strat produkcyjnych.

W obliczeniach praktycznych roczne koszty strat powodowane zawodnością układu zasilania są często liczone wg zależności

(8.37)

K_z — k_E/s.A_r

w której: k_E — gospodarczy równoważnik niedostarczonej energii elektrycznej, określający koszty strat wyrażone w jednostkach pieniężnych danego kraju (złote, dolary, marki i in.) przypadające na 1 kW ■ h niedostarczonej w wyniku awarii energii elektrycznej; AA_t — ilość niedostarczonej energii w kW-h.

Wartość równoważników k_E różnych gałęzi przemysłu, różnych technologii wytwarzania określonych wyrobów wyznacza się na podstawie danych statystycznych zawartych w sprawozdaniach gospodarczych zakładów produkcyjnych.

Jeżeli są znane charakterystyki czasowe strat, to wartości równoważników k_E mogą być wyliczone wg zależności:

— dla charakterystyk liniowych (rys. 8.6, krzywe / i 2)

(8.38)

— dla charakterystyk nieliniowych (rys. 8.6, krzywa 3), dla czasu przerwy t_ai

(8.39)

w których: P_i; — wartość średnia mocy pobieranej przez odbiorców, w kW; t_a -- czas trwania przerwy w zasilaniu, w h.

Na rysunku 8.6 oznaczono czasy krytyczne przerw w zasilaniu, po przekroczeniu których następuje skokowy wzrost kosztów strat.

312