4 �dania zmęczeniowe metali3

punktów pomiarowych ojd prostej; sytuacja raczej nierealna), y/artości zaś r< 1 dla . sytuacji rzeczywistycfp . -

Statystyczne opracowanie wyników wyznaczania praktycznej \yytr^5i^p5ci zmę- ’ ,* czeniowej Z wymą^. ^^wąnja specjalnej metody Mak {jąst 'to • ^s^piej tzw. metoda schodkowa); ?iftóręj opia można znaleźć vy książkach Ż,pyląga i Z. Orłosia Wytrzymałość zmąćżęiiiayiamatąriałóy/ oraz Ś.Kocaódy i J. Szali Podstawy obliczeń zmęczeniowych, podanych w spisie literatury na końcu rozdziału/ r , ’ ‘

4.2J. Wykres Smitha -

Najważniejszymi - z punktu-widzenia dzenia.krzywejJZ^fthRŚt-.WatŚ^4 aktualna dla przebiegów p wąftojp| źfj na znajomość wlaióiyyo^ jntgężepipii znajomości zależnośćfZ od

inżynierskiej - wynłjdem^spoizą., ‘ ....--------JoweL Z. "

» N. - tu. km.⁴

wych WOhłera. w jedp^rzb Wykres taki powstaję' W identyczne '

jjnajmpfcj

ci"Ą dla dtiwpjńe^ rodzaju ęykii, T3ę-

... ' -- • •---•^wynikĄw

j0jKęz|3Ł?ji^ąstes<fein. Smittto^ i.r. >.t '/•

(patrz rys, £5}. Załóżmy* ż» dwje • .wtości

ffmu - = tw>. NieclV^v41i^:Piprwszej próbki wartość Hi»1 Ciłyąu 4 ją. i Zai-dladrnRiej ff, f^Ł 45a, p^bięg ..y’). Jak już wyj^jfi|qp^ Jjj

konieczna do zniszcżertią pierwszej ^róhki. jest wskutek mniejszego' zakresu zmian naprężeń znacznie' yfifijagg:' nji nisięźąca drugą próbkę lirabą ipykU ffc Krzywo Wohlera (l i 2), uzyskane! przy przyjętych wartościach H_{ i są względem sięblo

preesunięte,jakpokizw9 ń?^IY^-4-5b-.' , ■ i -.%»-• ' V. '■

Niech wartościąfp praldyeznjjj wytrzymałości zmęczeniowej Zifq^ai | 7*=a_mij,-uzyskanym przy H\ i'Hztęys. 4,5b) odpowiadają na rys. 4Ja graniczne przebiegi obcią- •. żające c oraz d. Napręźępją źredp|q tyęh.przebiegów granicznych wynosz^odpowiednip ff„t i <T_mJl a napręż^re^inimąj|\e- ójrf.1 i (oczywiścievię^

Można więc stwierdzić, że przy naprężeniu średnim równym a„ , wytrzymałość zmęczę- -niowa wynosi Z,, ą/pi^ jnąppężęfiiii .średnim -Am jest ona .jówna Z* jyzyjsnijmy. (rys. 4.5c) układ wspdhTędnyąb, w łętórytu ńś odciętych jest osią o^-*, a oś rzędnych -o$ią ' naprężeń maksymalnych cw i umówmy się dodatkowo, że na osi rzędnych odkładane -będą wartości Cn, równe wytrzyraąłpścipm zmęczeniowym Z. W takim pkładzle puinkt- '• o współrzędnych (oJ», o^, gdzife Opa, Jest wartością wytrzymałości zmęczeniowej Z,, odpowiadającą naprężeniu średniemu rf*, będzie „reprezentował” wykres WOhlera o parametrze H, odpowiadającym tym wartościom icrró W/tensaip sposób wykres • WOhlera, sporządzony dlą przyjętej Wartości Hi (rys. 4.5b, krzywa 1), będzie na rys.4.5c reprezentowany przez pitnlęt ^((Tn i, Z_t),zaś drugi, którego parametrem jest Ifj (rys. 4Jb, krzywa 2) - przez punkt &(&2. Ża). Uznając oś rzędnych (iys. 4 Jc) także ząoś naprężeń ; (chodzi o naprężenia minimalne tych przebiegów, dla któryhh OŁa,s=Z), możemy

Rys. 4.5. Konstrukcja wykresu Smitha