CCF20110611069

Autonomizacja- kierunek w jakim powinien rozwijać się uczeń. On ponosi odpowiedzialność za sukcesy i porażki

Indywidualizacja nauczania?

Czyżby?

Nauczanie grupowe- taka sama wiedza, taki sam zestaw ćwiczeń-> czy aby uczeń ma szansę się określić?

Nauczanie szkolne stoi w opozycji do indywidualnego (nawet w przypadku zadań domowych) Niemożliwe aby nauczyciel dotarł do każdego ucznia- autonomizacja? Jeśli przyswajane wiedza i sprawności pozwalają uczniowi na wykorzystanie ich w życiu, to tak

Autonomia kontra półautonomia

Autonomia

Względne pojęcie

Nie można oczekiwać, że każdy uczeń ją osiągnie (nie przejawia się, nie jest pożądana)-> brak celów

w nauczaniu

Półautonomia

Podejmowanie konkretnych inicjatyw i decyzji przez ucznia np. traktowanie nauczyciela jako przewodnika (świadome, zamierzone działanie)

Półautonomia to 50% wkładu ucznia?

NIE!

To współuczestniczenie w kierowaniu własnym samorozwojem Elastyczna współpraca uczącego i nauczającego Ważny charakter instytucjonalno- kulturowy!

Powód?

Przyzwyczajenia uczniów (bierność intelektualna, brak zainteresowania w wykorzystaniu zdobytej

wiedzy) -> trudno zmienić ich nastawienie do nauki autonomii

Hierarchiczność szkół-> brak partnerstwa oraz brak dzielenia się odpowiedzialnością

Nawet nauczanie uniwersyteckie utrudnia definiowanie celów nauczania i określenie indywidualnych

programów studiów (mamy zaliczenia, dyplomy, egzaminy)

Autonomia a poziom zaawansowany

Poziom zaawansowany odznacza się wysokim poziomem autonomii w komunikacji i w dalszym dokształcaniu. Samodzielność ta jest naturalna etapem w edukacji.

Najskuteczniejszą drogą do budowania autonomii jest budowanie indywidualnej kompetencji komunikacyjnej (autentyczność uczenia) i zaangażowanie ucznia w proces odkrywania właściwości języka obcego.

Rola nauczającego?

Autonomizacja stopniowa

Wyczulenie na napotkane trudności i kłopoty

Jak?

Uwzględnienie perspektywy uczącego się Wytyczenie celów Pomoc w planowaniu Przygotowanie wyników Ocena wyników Zalety autonomizacji:

Stymulowanie samorozwoju

Wykorzystanie potencjału uczącego się

Szybsze kształtowanie tożsamości w języku obcym

Poprawa sprawności komunikacyjnej (także w języku ojczystym)

Samouctwo:

Autonomia jest mało doceniana w rodzinie jak i w szkole (tu: „przerabianie" materiału)

W odróżnieniu od samodzielnej nauki, autonomizacja jest świadomie kształtowana (szerszy wachlarz strategii i ich racjonalne wykorzystanie).

<<

cn

IM

O

N

n>

3

'■c

cr

c5‘

N-

~s

£0

O.

N'

Nauczyciel nie może zastąpić ucznia w uczeniu ^si| 1111111 Ważna równowaga w celu zwiększenia autonom^ tnjy|ł|> jig Rola nauczyciela:    HSBlSfSgSig!

Rozpoznanie problemów ucznia    B8i$8SłSS

Wspieranie wysiłków w przezwyciężaniu problerrfbł/łiSzIS *

T3

O

c/>

c-+

rCD

*0

3

P3

ta

3

ct>

Rozwijanie indywidualnych zdolności uczenia się §^§^l|'|^§ⁱ|⁾0P^rzez budowanie safpodStelnffici

3?

o

5

cd

3_

n

Inicjowanie i stymulowanie pracy indywidualnej

zewnętrznej

Zapewnienie szacunku, zaufania, życzliwości Cenne umiejętności nauczyciela: zdolność przystosowania się i elastyczność

Harmonia dydaktyczna:

a>

N

O 3.

N* CD —

Autonomizacja stopniowa i świadoma wzbudza chęć rozwijania wśród uczniów

Celowość współpracy:

Dlaczego?    >2. H o

Uczeń może mieć problemy z wytyczeniem celów uczenia zwłaszcza jeśli to pierwszy j^żyk^ba^ 3?

*-<

TT

■-s

O

33

'K

Wspieranie spontanicznych, osobistych wysiłków B®fc8gPB(gs zapewnienie im ewałnacjg

■ ■miii    5. 13

■ I18SBRSI

Dążenie aby w danej sytuacji osoba ucząca się wykonywała zadanie z maksymalną satspdżielniScią, na jaką ją stać. A nauczający?-> wspieranie w przygotowaniu i monitorowaniu działań^, 75* 3 Interwencja nauczyciela?

Powinna mieć miejsce przed i po wykonaniu zadania

Zastosowanie harmonii dydaktycznej:

Nauczający i uczący się, którzy :

Zgodni są co do celu i współpracują ze sobą    ^

Opierają swój wybór na podzielanych opiniach czym jest język, komunikacja językowzn>jak?iabj<wać umiejętności w tym zakresie    H

Zachowują systematyczność i stabilność    3 # O

cn ■o

3

S»

3

a

N

<1

<5*

Nadrzędnym celem w autonomii jest utworzenie partnerskiego układu tak aby uczącyfifę qstógfct)bejść p

się bez przewodnika (nauczającego)

53

O

i/!'

O

>»«

a

>-s

3

53

	r	o.’
«g8gg*X8	O	O
e % ?(s h s ii a	O	Ń
a a a * $ « s & aK8*8SXl		CD
88B*BifS«		3;
88I88BSS		'C
a k a t«s» u		cr
		CD
I 8 B ’£ 2 8 £ Si
#»s a 1 a s s		2
8 8 8 Fi $ 8 * 3
■ mliii		CD^ 13 P “O
		P
		2-
		c
88888888		p cr
sssssaati
98KIS111S		N
H 8 8 e 8 s s»		p
8 8 8 9 a B ® 8		0
f «SHJ«		rP
		O '"O 0 0 CD t/3

CD

cr

o

3

cP

“o

N

CD

"I

3

w

O

cr

CD*

CD

N-

CD

CD

r“+-

O