DSCN2358

734 J. ANDRZEJEWSKI, MIAZGA

Sama chronologia wypadków świadczy niezbicie, że moje uwięzienie nie mogło wywrzeć żadnego wpływu na losy «Łu-paszki» i «Wiktora», których zatrzymano. 27 sierpnia 1948 r. zostałem uwolniony przez Dyrektora Dep. Politycznego Min, Bezp. Publicznego. Nie spodziewałem się tego wcale. Powiedziano mi: «Wyjdzie pan na wolność, zobaczymy, czy się to Ojczyźnie opłaci». Nie podpisywałem żadnych zobowiązań. Nawet zobowiązania co do milczenia. Usłyszałem tylko: «Jest pan człowiekiem inteligentnym i sam wie, że nie wolno zdradzać tajemnic śledztwa».

Nigdzie nie musiałem się meldować, nie ograniczono mej swobody ruchów, zastrzegając jedno tylko: «Mala prośba do pana: żeby pan był łaskaw za granicę nie wyjeżdżać». O moje uwolnienie starał się ze wszystkich sił Bolesław Piasecki. Dowiedziałem się o tym zaraz po wyjściu z więzienia od mojej ś.p. żony, z którą Bolesław Piasecki rozmawiał i którą poinformował o swoich zabiegach. Zaręczył on władzom, że nie należę do żadnej konspiracji.

Do Krakowa powróciłem niezwłocznie i zaraz poprosiłem o audiencję u Księdza Kardynała Adama Sapiehy^{1 2}. Odniósł się do mnie bardzo życzliwie, nic nie miał przeciwko mojemu

powrotowi do «Tygodrtika Powszechnego». Kardynał Sapieha nie należał do ludzi skłonnych do tolerownia sytuacji moralnie dwuznacznych. O staraniach Bolesława Piaseckiego poinformowałem Go, jak również - nieco później - Księdza Kardynała Hlonda}².

LLschyłku 1945 r. spisałem swoje wspomnienia partyzano-kie^Były szczegÓTówe~zajęfy Coś lf) grubych brulionów. Po u w o Imentu-z-więzień i a spaliłem Je istarannie wymieszałem popiół. Miałem więc czym wkupić się w łaski UB... gdybym chciał. Żyje człowiek, który zna szczegóły: wie, kiedy ten pamiętnik powstał i jak długo istniał.

W grudniu 1949 r. stawałem przed Oficerską Komisją Weryfikacyjną, potwierdzając w pełni swoją przeszłość. Znały więc ją dokładnie zarówno władze cywilne, jak wojskowe.

22 lipca 1956 r.' zostałem odznaczony Kawalerskim Krzyżem Orderu Polski Odrodzonej- W roku 1967 Ministerstwo Obro-    \ /

ny Narodowej, bez żadnych zaoiegów z mojej strony, zatwier- * dziło mój Krzyż Walecznych, otrzymany w roku 1944 od Wileńskiego Okręgu Armii Krajowej.

Jak już wspomniałem, w Ministerstwie Bezpieczeństwa powiedziano mi na pożegnanie: «Wyjdzie pan na wolność, zobaczymy, czy to się Ojczyźnie opłaci». Na ten temat głos powinni zabrać czytelnicy moich książek, zgłaszający zapotrzebowania na stutysięczne ich nakłady ”^{3 4}.

1

Bolesław Piasecki (1915-1979) - w latach trzydziestych jeden z przywódców Obozu Narodowo-Radykalnego, przywódca ONR-Falan-ga, nacjonalistycznej organizacji głoszącej hasła faszystowskie i antysemickie. Podczas wojny komendant sił zbrojnych Konfederacji, w 1943 roku scalonych z Armią Krajową. Po wojnie organizował Stowarzyszenie PAX (zob. Intermedium, przypis 28). Potępiony przez Stolicę Apostolską (1953) i prymasa S. Wyszyńskiego po wydaniu książki Zagadnienia istotne. W czasie wydarzeń 1956 i 1968 roku popierał najbardziej zachowawcze grupy PZPR.

2

Adam Sapieha (1867-1951)- kardynał, arcybiskup krakowski.

3

   August Hlond (1881-1948) - kardynał, prymas, po 1945 roku organizował polską administracją kościelną na Ziemiach Zachodnich, od 1946 arcybiskup warszawski i gnieźnieński.

4

   W maszynopisie Miazgi złożonym z luźnych kart (własność Antoniego Libery) znajduje się odbitka tego tekstu - prawdopodobnie kopia listu Jasienicy do Andrzejewskiego.