HPLC 5

Chemiczna analiza instrumentalna - ćwiczenia [MSZ]

Sprawność fazy stacjonarnej określa współczynnik retencji, natomiast sprawność kolumny chromatograficznej mierzy się dla danej substancji liczbą półek teoretycznych N, W kolumnie. Pod pojęciem półki teoretycznej należy rozumieć najmniejszą objętość kolumny, w której zostaje osiągnięty stan równowagi pomiędzy stężeniem analitu w fazie ruchomej i stacjonarnej. Wartość półek teoretycznych jest wyznaczona na podstawie poniższego wzoru przy założeniu, że pik pochodzący od substancji ma kształt krzywej Gaussa.

N = 16[t_R / w]²

gdzie: N - liczba półek teoretycznych, tR - czas retencji,

w - szerokość piku przy podstawie (w jednostkach czasu).

Często podawana jest efektywna liczba półek teoretycznych, gdzie udział efektów pozakolumnowych na jej wartość została zminimalizowana:

Ner =16 [tR-Vw]²

Wysokość równoważna półce teoretycznej WRPT, jest zdefiniowana za pomocą poniższego równanie. Pod pojęciem WRPT należy rozumieć najmniejszą wysokość kolumny, którei zostaje osiągnięty stan równowagi pomiędzy stężeniem substancji

WRPT = L/N

gdzie: L - długość kolumny (mm),

N - liczba półek teoretycznych.

Zdolność rozdzielczą pików R§, wyznaczana jest na podstawie poniższego równania. Zazwyczaj podaje się zdolność rozdzielcza dwóch składników, które są najmniej dobrze rozdzielone. Zdolność rozdzielcza dla pozostałych par składników jest tale samo dobrana o ile nie lepsza jak ta podana.

Rs ⁼ 2 (tR2-tRl) / (Wj + W2)

gdzie: tRi - czas retencji pierwszego piku, tR2 - czas retencji drugiego piku, r

w_t - szerokość piku przy podstawie (w jednostkach czasu) - pik p erwszy, w₂ - szerokość piku przy podstawie (w jednostkach czasu) - pik (Ługi.