IMAG0049

1

O Afrodyto, nieśmiertelna pani,

Zwodnicza córko Zeusa, co na tronie Siedzisz kunsztownym, nie gnęb mego serca Troskami, błagam,

5 Ale przyjdź tutaj, tak jak kiedyś z dala Życzliwą byłaś mojemu wołaniu,

Kiedy dom ojca opuścić zechciałaś Cały ze złota

Zaprzągłszy ptaki do rydwanu: piękne to I żwawe wróble ponad ziemią czarną Mocno skrzydłami bijąc ciebie wiodły Środkiem eteru.

Przybyły szybko; wtedy ty, o pani,

Z uśmiechem na swej nieśmiertelnej twarzy 15 Spytałaś, co znów mnie trapi i po cóż Znowu cię wołam,

zob. ». 68-72.    . Ę[

[ i przekład fragmentów Safony i Alkajosa według wy

—. - -J_T2_11    _A    1071_---:_