scan0003 (9)

sinę^ = k— bN

Z warunków (3) i (4) wynika, że dwa maki" główne rozdzielone są (N-l) minimami, minima oddzielone są od siebie maksima wtórnymi, których jest (N-2). Dla N »1, spełnia każda siatka dyfrakcyj: ^ wtórne ~ 0>°4/_g,_m._ne, co wynika z analityczne opisu interferencji wiązek ugiętych na szczelinach.

Na rysunku przedstawiono obr interferencyjny tworzony przez sia: dyfrakcyjne o N=5, N=4, N=3, N=2 szczelin.

Następny rysunek przedstawia jak obrazu interferencyjnego (a) o rozkłaćz natężeń ty ty?) oraz obrazu dyfrakcyjnego (b) i każdej szczelinie (wszystkie są identycz: ponieważ identyczne są szczeliny) o rozkładz natężeń l2((p) powstaje obraz wypadkowy produkowany przez siatkę dyfrakcyjną o N=4 on

— = 3, którego rozkład natężenia l{(p) = ty (<p) ■ J₂ (<p) (c).

Położenia kątowe minimów obrazu dyfrakcyjnego (b) o rozkładzie natężenia ty okres warunek:

skup* = ±k — ^ao

Pierwsze dwu minima obrazu dyfrakcyjnego mają położenie kątowe

, ŹL

smę?, = ±—

ale temu samemu ęj odpowiada główne maksimum obrazu ty dla

, A

sm (p_: = k—

¹ b

202