scan0016

0    1 mm przed położenie zwrotu zewnętrznego. Położenia tłoka (najwyższe

1    obniżone o 1 mm) najłatwiej ustala się przy użyciu suwmiarki warsztatowej i płytki metalowej położonej na głowicy, jak to jest pokazane na rys. 37. Po ustaleniu tego (obniżonego o 1 mm) położenia tłoka, należy odkręcić nieco wkręty mocujące podstawę przerywaczy i pokręcając nią w lewo lub prawo

ustawić tak, aby garb krzywki zaczynał (uwzględniając kierunek wirowania) rozwierać styki przerywacza. Chwilę rozwierania najłatwiej określić obserwując lampkę włączoną między styki przerywacza (przy włączonym zapłonie). Jej zaświecenie się sygnalizuje rozwarcie styków. Następnie podstawę przerywaczy należy mocno dokręcić i sprawdzić ponownie wyregulowanie odstępu styków (0,4+ 0,05 mm). Jeżeli wielkość szczeliny jest niewłaściwa, należy ją skorygować i ponownie sprawdzić ustawienie zapłonu. Ponadto należy jeszcze skontrolować połączenia przewodowe i zwrócić uwagę, aby przewód regulowanego przerywacza łączył się z cewką zapłonową połączoną ze świecą zapłonową pierwszego cylindra.

Rys. 37. Ustawianie tłoka przy rcgu-    Następnie należy w po-

lacji zapłonu    dobny sposób skontrolować

ustawienie zapłonu drugiego cylindra, korygując odpowiednio położenie drugiego przerywacza.

W przypadku zbyt dużego wyprzedzenia zapłonu może zdarzyć się, że po rozruchu silnik odbija, czyli wał korbowy obraca się w przeciwnym kierunku niż powinien.

Konserwacja zespołu przerywaczy polega na utrziymaniu go w czystości, dokręceniu śrub i wkrętów mocujących oraz sprawdzeniu całości przewodów. Co 3000 km należy zwilżyć paroma kroplami oleju Extra 15 (lub S-17) filcową poduszkę krzywki oraz wtłoczyć olej przez smarowniczkę umieszczoną na wałku krzywki. Co 6000 km należy kontrolować odstęp styków przerywaczy (0,4 + 0,05 mm) i w razie potrzeby prawidłowo go wyregulować, na sworzeń młoteczka wpuścić kilka kropel oleju Extra 15, sprawdzić stan sprężyn przerywaczy i swobodę ruchu młoteczków. Zanieczyszczone powierzchnie styczek trzeba oczyścić pilniczkiem korundowym.

Świece zapłonowe (rys. 38) z gwintem M14 X 1,25 o wartości cieplnej 175 według skali BOSCH. Zalecany odstęp między elektrodami wynosi 0,6 ... 0,7 mm.

Podstawowymi częściami świecy zapłonowej są: izolator, elektroda środkowa, korpus z elektrodą boczną oraz uszczelka miedziana. Świeca jest nierozbieralna.

Działanie świecy zapłonowej polega na tym, że prąd wysokiego napięcia, doprowadzony za pośrednictwem końcówki fajkowej do izolowanej

Rys. 38. Świece zapłonowe wraz z końcówkami fajkowymi

elektrody środkowej przebija się przez szczelinę powietrzną w postaci iskry przeskakującej na elektrodę boczną i zapalającej mieszankę paliwową, a następnie przez masę spływa do źródła prądu zapłonu.

Świece zapłonowe pod względem wartości cieplnej są odpowiednio dobrane do właściwości silnika i dlatego nie należy stosować świecy o wartości cieplnej innej niż 175 wg BOSCH.

Przed wkręceniem świecy zapłonowej w gniazdo pożądane jest prze-smarowanie jej gwintu smarem grafitowym lub przetarcie grafitem miękkiego ołówka (w żadnym przypadku zwykłym smarem lub olejem), co ułatwia jej późniejsze wykręcanie.

Świece zapłonowe należy wykręcać lub wkręcać tylko za pomocą specjalnego klucza do świec, nie niszczącego jej sześciokątnych ścięć. Trzeba przy tym zwracać uwagę, aby przez skośne nasadzenie klucza nie spowodować pęknięcia izolatora lub uszkodzenia gwintu.

35