skanuj0017

POZYCJA UNII EUROPEJSKIEJ W GOSPODARCE I POLITYCE ŚWIATOWEJ

WIELKI EKSPORTER, POTĘŻNY IMPORTER

O sile gospodarki Unii Europejskiej świadczy także jej potęga handlowa. Na początku XXI w. była ona najważniejszym eksporterem (przypadało na nią około 17% światowego eksportu) i drugim co do wielkości importerem (około 18%; większy udział miały tylko Stany Zjednoczone).

Bardzo korzystna jest struktura handlu zagranicznego Unii - wysoki poziom gospodarki powoduje, że wśród towarów eksportowanych duży udział mają produkty przemysłu przetwórczego. Kraje Wspólnot są jednym z większych partnerów gospodarczych innych potęg współczesnego świata, głównie Stanów Zjednoczonych i Japonii. Unia Europejska jest także bardzo ważna dla krajów rozwijających się, jako jeden z głównych konsumentów eksportowanych przez nie towarów. Długotrwały proces wzmacniania kontaktów handlowych z krajami afrykańskimi, z basenu Morza Karaibskiego i z Oceanu Spokojnego doprowadził do nawiązania uprzywilejowanych stosunków handlowych. Pomoc w rozwoju tych krajów (a w krajach afrykańskich, gdzie często zdarzają się klęski głodu, po prostu także pomoc w przetrwaniu) pochodzi w znacznej mierze z Unii Europejskiej.

Z punktu widzenia partnerów z innych regionów świata atrakcyjność Unii jako partnera gospodarczego wzrosła z chwilą wprowadzenia na większości jej obszaru wspólnej waluty. Ułatwia ona transakcje handlowe i w wielu wypadkach obniża ich koszty. Tym samym euro odgrywa istotną rolę w kształtowaniu pozycji Unii na świecie i w przyspieszeniu jej rozwoju. Nie przypadkiem kraje, które wprowadziły euro, miały wyższe tempo wzrostu PBK od średniej światowej i od średniej w krajach wysoko rozwiniętych.

CORAZ WAŻNIEJSZY GŁOS W ŚWIATOWEJ POLITYCE

Polityczna rola Unii na świecie systematycznie wzrasta. Stałe kontakty przywódców państw tej organizacji ułatwiały wypracowanie w wielu sprawach wspólnego lub zbliżonego stanowiska, co można określić jako mówienie jednym głosem. Ten głos liczy się również w Organizacji Narodów Zjednoczonych. W Zgromadzeniu Ogólnym ONZ oznacza to tyle głosów, ilu członków liczy Unia -25 po rozszerzeniu 1 maja 2004 r. W Radzie Bezpieczeństwa są to zawsze co najmniej dwa głosy stałych przedstawicieli, którzy dysponują dodatkowo prawem weta (Wielka Brytania i Francja,

43

www.wsip.com.pl