3582326609

3582326609



II    Filar Unii Europejskiej - Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa

Samodzielna role w UE w tym również w II filarze odgrywa Rada Europejska.

Rada Europejska - TA umocował Rade Europejska również jako organ II filaru. Do jej kompetencji należy określenie głównych kierunków działań WPZiB poprzez: ustalenie zasad i ogólnych wytycznych WPZiB, podejmowanie decyzji w sprawach stopniowego uzupełniania WPZiB wspólna polityka obronna, która mogłaby doprowadzić do wspólnej obrony.

Organy WPZiB działające na zasadzie zapożyczenia:

Rada UE - działająca w składzie ministrów spraw zagranicznych ( Rada do spraw Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych ). RUE jest głównym organem decyzyjnym i wykonawczym WPZiB. Zapewnia jednolitość, spójność i skuteczność działania UE w WPZiB. Rekomenduje RE wspólne strategie. Podejmuje wspólne działania i wspólne stanowiska. Podejmuje decyzje w sprawach ustanowienia wzmocnionej współpracy. Pełni funkcje koordynacyjne. Parlament Europejski - może kierować do Rady pytania i formułować zalecenia. Konsultuje się z Prezydencja. Prezydencja i KE regularnie informują PE o rozwoju WPZiB. Raz w roku jest przeprowadzana debata w PE na temat postępów w realizacji WPZiB. PE jest informowany o wniosku w sprawie ustanowienia wzmocnionej współpracy.

Komisja Europejska - w pełnym zakresie uczestniczy w pracach WPZiB. Uczestniczy w reprezentowaniu UE przez Prezydencje w sprawach objętych WPZiB oraz w realizacji przez Prezydencje decyzji podjętych w ramach WPZiB. Wchodzi w skład nowej struktury tzw. Trojki ( KE, Prezydencja, Wysoki Przedstawiciel do spraw WPZiB ). Może zwracać się do Rady z pytaniami w sprawie WPZiB oraz może wnioskować zwołanie nadzwyczajnego posiedzenia Rady. Wydaje opinie w sprawie wniosku o ustanowienie wzmocnionej współpracy. Prezydencja - reprezentanci UE sprawach objętych WPZiB, jest odpowiedzialna za realizacje decyzji podejmowanych w ramach WPZiB. Reprezentuje stanowisko UE w organizacjach międzynarodowych i podczas międzynarodowych konferencji.

Wysoki Przedstawiciel ds. WPZiB - formalnie urząd Wysokiego Przedstawiciela ds.

WPZiB został połączony z urzędem Sekretarza Generalnego Rady. FunkcjeA

•    wspiera Prezydencje w sprawach WPZiB

•    wspomaga Rade w sprawach WPZiB

•    prowadzi dialog polityczny ze stronami trzecimi ( działa w imieniu Rady i na zlecenie Prezydencji)

•    TN ustanowił jego kompetencje w ramach wzmocnionej współpracy, które polegają na zapewnieniu, aby PE i państwo członkowskie byli w pełni poinformowani o realizacji wzmocnionej współpracy

Komitet Stałych Przedstawicieli - komitet ten COREPET jest organem pomocniczym Rady. W jego skład wchodzą stali przedstawiciele (Ambasadorowie ) państw członkowskich. Ma on zapewniać kontynuacje prac Rady pod ich nieobecność, przygotowywać prace Rady.

III    filar Unii Europejskiej - Współpraca Sadowa i Policji w Sprawach Karnych

Rola instytucji w funkcjonowaniu III filaru. TUE wprowadził dla wszystkich dziedzin, które obejmuje interpretacja państw członkowskich jednolite ramy instytucjonalne:

Rada Europejska - ( szefowie państw i rządów oraz przewodniczący KE ), powinna nadawać impulsy i określać podstawowe kierunki działań i wytyczne w tej mierze.

Rada Unii Europejskiej - jest najważniejszym organem kierującym pracami UE w III filarze. Określana jest jako Rada ds. Sprawiedliwości i spraw Wewnętrznych. Bieżącymi pracami Rady w sferze III Filaru zajmuje się Komitet Koordynacyjny. W związku z uwspólnotowieniem znaczącej części dawnego III Filaru tj. przeniesieniem wielu kwestii do tzw. środków towarzyszących swobodnemu przepływowi osób do I filaru, wzrosło znaczenie COREPERu kosztem Komitetu.

Parlament Europejski - powinien być jedynie informowany i konsultowany w ramach współpracy sadowej i spraw wewnętrznych.

Komisja Europejska - jej uprawnienia zostały ograniczone do wskazania nowych kierunków współpracy i pomocy w ich realizacji. TA rozszerzył uprawnienia KE która


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wysoki Przedstawiciel Unii ds Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. TUE powierzy! Sekreta
6)    Ryszard Zięba, Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Unii Europejs
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UElg.ii ■ c)    informuj
stanowi Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa - w której uprawnienia instytucji Unii są bard
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE d) powołanie Europejskiej Agencji Ob
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE Rada Europejską w Brukseli (12-13.12
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE do oWrp^Ipnip i rpa1i7fa<pii tęj
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna I Bezpieczeństwa UE również informowany o zamiarze
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa (cele i instrumenty ich realizacji). Cele: •
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE gospodarczej (utworzenie strefy woln
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE Radą Europy (art. 303 TWE); a także
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UEII. Współpraca gospodarcza, finansowa
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE y.ajnte.r-ptjpwanja, tak, aby zapewn
Js. ACiA Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE zastosowania przez Unię
Numer 10/2003 PRZEGLĄD UNIWERSYTECKI 17 Tworzenie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeńst
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE§ 49. Instytucje działajgce w ramach
UE0002 2 2.    Celami wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa są: -
Ponadto Rada realizuje określone zadania w zakresie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa,
Polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Rozwój wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa

więcej podobnych podstron