Uprawa 2

Obecnie coraz więcej nawozów produkuje się w formie granulatów, które łatwiej jest równomiernie rozsiać niż nawozy sypkie, co sprzyja lepszej sorpcji składników w glebie. Zmniejszenie powierzchni styku z roztworem glebowym zmniejsza uwstecznianie, a więc sprzyja lepszemu wykorzystaniu przez roślinę.

Obecnie firmy nawozowe proponują szeroką gamę (o różnym stężeniu i różnym stosunku składników, a nawet dla poszczególnych grup roślin w określonej fazie rozwoju) nawozów płynnych, np.: Florowit, Florogama, Wuxal, Insol (do stosowania w uprawach bezglebowych i dolistnie).

Nawozy mikroelementowe

Do nawozów mikroelementowych należą:

-    sole techniczne i tlenki mikroelementowe (FeS0₄, MnS0₄, ZnS0₄, Na₂B₄0₇, Na₂Mo0₄), które są dobrze rozpuszczalne w wodzie, przydatne w produkcji nawozów jako surowce, mają uniwersalne zastosowanie, są relatywnie tanie;

-    chelaty, czyli związki kompleksowe (Mikrolit 1, Insol 4, Insol 5, Insol 6, Chelat Fe Fote 8, Chelat Cu Fote 12, Chelat Mn Fote 14, WUXAL, Resistim), w których cząsteczka organiczna (chelator) łączy się za pośrednictwem dwóch lub więcej sąsiadujących grup z jonem centralnym, najczęściej dwu- lub trójwartościowym kationem metalu. Chelatorami mogą być: proste kwasy organiczne (cytrynowy i szczawiowy), pochodne wielowęglowych kwasów aminowych (EDTA, DTPA, IDTA), odpady przemysłowe (kwasy ligninowo-sulfonowe, garbniki sulfonowe). Zasada pobierania kationów w formie chelatowanej polega na tym, że cząsteczki chelatu uwalniają kation na powierzchni korzenia lub liścia ewentualnie wewnątrz tkanek roślinnych, zatem nie dochodzi do uwsteczniania mikroskład-nika w glebie;

-    szkliwa, czyli związki kompleksowe powstałe przez stopienie w wysokiej temperaturze soli technicznych zawierających mikroelementy z tlenkami tych metali;

-    nawozy organiczne;

-    odpady przemysłowe;

-    nawozy makroelementowe wzbogacane mikroelementami.