łuki0021

325

Ściąg'

Rys. 13-69. Zabezpieczenie przeciwpożarowe ściągów (1): a) wiotkiego, b) sztywnego

j_warstwa zaprawy cementowej 1:3 o grubości 1 cm zabezpieczyć przez obetonowanie go (rys. 13-69). Grubość otuliny powinna wynosić tu co najmniej 3 cm; spoiny wykonuje się przy użyciu zaprawy cementowej. Ochronna okładzina ściągów betonowana „na mokro” (nie z prefabrykatów) musi być wzmocniona strzemionkami konstrukcyjnymi 4,5-f-6 mm oraz dodatkowymi prętami podłużnymi 4 0 10 4-14 mm. Ściąg obetonowuje się po jego wyregulowaniu.

13.7.2. Regulacja ściągów wiotkich

Regulację ściągów przeprowadza się w celu uzyskania jak najbardziej równomiernej ich pracy pod wpływem obciążenia oraz w celu przeciwdziałania nadmiernym przyrostom odkształceń i sił, jakie mogą powstać w konstrukcji wskutek wydłużenia się ściągów.

Ściągi reguluje się przed rozdeskowaniem konstrukcji łukowej, biorąc pod uwagę siłę rozporową w ściągu powstałą od obciążeń, które działają na łuk w chwili rozdeskowania.

Istnieje kilka sposobów regulacji sił w ściągach wiotkich (o prętach naciągal-nvch). Regulację tę zwykle przeprowadza się przez naciąg przy zastosowaniu skrajnych nakrętek lub śrub rzymskich, rzadziej za pomocą pras hydraulicznych. W zależności od warunków konstrukcyjnych oraz wielkości sił rozciągających w ściągach, ich naciąg przeprowadza się:

1.    na podstawie pomiaru za pomocą tensometrów (np. Huggenbergera),

2.    na podstawie pomiaru drgań własnych ściągu,

3.    na podstawie pomiaru zwisu ściągu,

4.    poprzez zbliżenie parami prętów ściągów (w płaszczyźnie poziomej),

5.    poprzez skrócenie wieszaków prętów ściągów (w płaszczyźnie pionowej). Bliższe dane dotyczące pierwszych trzech sposobów znajdzie Czytelnik w poprzednich wydaniach tej książki, natomiast dane dotyczące pozostałych sposobów ■— również w Instrukcji regulacji ściągów (6), (13).

Wykaz piśmiennictwa

(1)    Album typowych elementów konstrukcyjnych. Cz. II. Ściągi stalowe. BSPTBP. Warszawa 1955.

(2)    Budownictwo betonowe. Tom XII. Budowle przemysłowe, część 1. Praca zbiorowa. Arkady. Warszawa 1970.