0004501

— 80 —

*

Znał moc jego Bisurmanin,

Hordyniec sprosny poganin,

Znał ci go Rusin pierzchliwy,

I Wołoszyn zły, zdradliwy.    +■

Nawet Węgierscy Panowie,

Z Czechami Kalwinistowie,

Co swe zturbowawszy głowy,

Żyli wsparci temi słowy;

„Vel Erasmus Luterisat,

Yel Luterns Erasmisat/*

To teraz wszystko ustaje,

Bóg zwycięztwo naszym daje;

>

Bo tej pracy Witeziowie (1).

Waleczni, bitni mężowie,

Godniście nagrody wielkiój.

I chwały od nas wszelkiój.

Królu, Panie! Boże wieczny,

Daj w zgodzie skutek społeczny,

Żeby cię wszyscy chwalili,

W wierze katolickiej żyli.

Amen!

' . ¹    -    fi

li) Witez, rycerz, bojownik waleczny,

Do lej doby kiedy walczyli Lisowczyki za granicami polski, należy broszura pod napisem:

„List o kozakach Polskich. Do D. Martyn Luter od Śląskich y Czeskich Efangielików przez X. Nikiel Habs-pert minister Ferbi Dei Zboru Wrocławskiego z niemieckiego na Polskiego przełożony. Roku Pańskiej MDCXXIY. kart 2.“

Cały pisany niby po Polsku na wpół z niemiecka lichym wierszem; daje nam mimo to nie małe wyobrażenie o Lisowczykach co dokazywali.

„Niemcy (mówi) dziwią się, że żaden z nich żony, ani piernata z sobą nie miał, tylko szkapy nędzne i chude; na takiej się Lisowczyk kręci, biega do koła, „w sajdak tłucze a głośno woła.^u

Gdy nieprzyjaciel naciera, Lisowczyki uciekają, ale ta ucieczka była straszna bo w niej bili i zwyciężali. Jeżeli hęben ze skóry Żyszka (1) był groźny wrogom, to oni więcej jeszcze. Wyjedzie Niemiec wharcowniki na ciężkim fryzie człapie, chce strzelić, nim wymierzył, Lisowczyk już zemknął, i gdy tamten szuka celu daremnie, już rączy jeździec z boku przypada, i ociężałego Strzelca pobije. Niemki poczarowali, bo się w nich rozkochały, a ich Ciury (2) gorsi djabła.“

(1) Żyszka, sławny bohater Czeski, który po śmierci własną skórą kazał bęben wybić, aby tym odgłosem trwożyli Czechowie swoich nieprzyjaciół.

' (2) Ciura, czeladź obozowa.

Tom I.

11