0005101

92

w skromności. A dziwuj się jako mię Bóg w dobrym zdrowiu wespółek z miłą żoną moją, a matką waszą tak długo na świecie w czerstwości chowa; chocia ci którzy mnie równi w leciech byli już zgrzybieli, i na zdrowiu zeszli, bo konni tego wieku siódmy krzyżyk przeminie jako mnie, zrzadka się tratia, żeby Bóg na takie lata ułomności jakiej przypuścić nie miał, ja jednak z łaski Bożej czerstwy jestem, siła chodzę, na koniu jeżdżę i lekarstwa nigdym nie nakładał. “

W pomienionej przemowie do syna daje mu i czterem jego braciom przestrogi godne ojca, obywatela. Narzeka na zapamiętałe polowania, któremi Polacy zdrowie i majątki niszczą; na przesadzanie w zbytkach, i chęci wyrównywania bogatszym; na złe wychowanie córek, a ztąd nie małą liczbę złych małżonek. Radzi aby się tego wszystkiego strzegli, i opilstwa unikali, w dnie święte Bożą się tylko zajmowali chwałą, a żonę równą sobie, z poczciwych i pobożnych rodziców obierali. Ten sam Strojnowski, jako dowódzca Lisowczyków oddzielnego hufcu, był o łupież obwiniany, lubo pokazał więcej uległości dla Króla Zygmunta III jak Kalinowski, a o czym Cesarz Ferdynand w liście swoim wspomina. W roku 1622 złupił posiadłości Książęcia Munslerber-skiego, a w następnym roku od tegoż schwytany został. Zygmunt III w liście (28 Października 1624 r.) pisanym nie prosi o uwolnienie Strojnowskiego, ale mówi że ponieważ do wywołanych z kraju należy, nie pozostaje mu nic więcćj jak żeby przyjął służbę u Cesarza od którego listownie wezwany został. O dalszym życiu Strojnowskiego szczegółów nie wiemy.

Całe dzieło, podzielił na dwie części: w pierwszej mówi:

a)    O sposobności miejsc, na stawy i stawki.

b)    O upatrzeniu wysokości przypadnienia wody, który budować masz.

c)    O wywodzeniu wody.

d)    O najmowaniu Stawarzów na robotę, sypaniu grobli, basztachtarasiech, trąbach, młyniech.

W drugiój części:

a)    O przesuszaniu stawów.

b)    O upuściech. sadzawkach, ponikach, narybianiu i dozorze tego wszystkiego.

Współczesny poeta Adam Władisławski (Vladislavius) następne wiersze do Stroynowskiego przy jóm dziele umieścił, które przypisanie poprzedzają:

,,Zacny Stroynowski z przodków i z własnćj dzielności,

Do której zaprawiali siebie od młodości,

W cudzych ziemiach, życzliwa Pallas i Mars krwawy, Cukrując niebezpieczne rycerskie zabawy.

Jesteś pochwały godzien i ludzkićj miłości,

Nie tylko przeto iżeś teraz z życzliwości