03001

—    30    —

Ci zbliżyli się do otworu i ujrzeli niedźwiedzia polarnego, który chciał przeszkodzić młodemu morsowi w ucieczce na niezama-rzniętą wodę, znajdującą się tuż niedaleko półkola skał.

Niedźwiedź, nienauczony doświadczeniem, myślał, że zaskoczy niespodzianie duże stado, drzemiące w niewielkiej odległości.

Ale morsy są na to za mądre.

. #

Stawiają one zawsze „placówkę^ wokoło miejsca, gdzie spoczywają i rozumieją równie dobrze jej głos ostrzegający, jak żołnierze w obozie rozumieją wystrzał do towarzysza, stojącego na warcie.

Małe morsiątko, widząc, że uciec nie może, zaczęło wyć żałośnie.

Niedźwiedź chciał jednym skokiem rzucić się na nie, gdy trzy stare morsy wysunęły głowy nad wodą i ryknęły groźnie.

Rozwścieczony głodem, niedźwiedź postanowił sięgnąć po zdobycz, która była bliżej niego i zapominając o małym morsie, w paru skokach przebył przestrzeń, dzielącą go od starego, będącego na przodzie.

Chirurg okrętowy, który należał do wyprawy, podniósł strzelbę, ale wstrzymał go kapitan, mówiąc:

— Zaczekaj pan chwilę. Zobaczymy, co teraz - nastąpi!..