0929DRUK00001726

0929DRUK00001726



314 ROZDZIAŁ VI, UST. 68

Dalej jest według wzorów (132') i (135") z dostatecznem przybliżeniem

X' — X = X p sin Ti śni h\    (1.39')

A' — A = — p sin li    (139")

Gdy paralaksa jest mała, t. j. w przypadku słońca lub planet, wystarczające są następujące wzory uproszczone

aa = p ~|i| — £•) sin 1" sin a sec h,    *56 )

li —h = — p tt: cos Ze;    "    (188 vji,

pozatein

X' — X = 0, A' — A = — p sin h.

Oznaczmy paralaksę' horyzontalną równikowa księżyca przez 77g, a taką samą paralaksę słońca przez tt©. Ponien aż jdgt wogóle

o

SUl 77 = -,

więc gdy przez Ag i A0 oznaczymy odpowiednio odległości księżyca i słońca od środka ziemi, jest też

SIU Tw0 — -


a

sm Tig =

AC

Wobec eliptycznego kształtu drogi ziemi i drogi księżyca Ag i A©, a więc także Tig i 7T© mają wartości zmienne. Niechaj będą A°g i A°© odpowiednio średnie odległości księżyca i słońca od ziemi, > żyli połowy wielkich osi ich dróg, oraz

sm :


a .    a

,V &in tG = A<>


©


to jest

O o;,, —o

— Oli) i . (v.


SIU TT© :


AV

sin TCg = sin txh AC


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0929DRUK00001738 32 G ROZDZIAŁ VI, UST. 71 Ponieważ -- jest zawsze małym ułamkiem, wiec możemy przy
0929DRUK00001704 392 ROZDZIAŁ VIII, UST. 88 Dalej, ponieważ jest dt= 0, a więc $ = £o + (h (t — ^o
0929DRUK00001714 302 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 miejące gwiazdy, a w punkcie G — lopocentryczne. To osta
0929DRUK00001744 332 ROZDZIAŁ VI, UST. 72 oznaczmy dalej ~ — ą, rozumiejąc przez 4 przebytą drogę,
0929DRUK00001708 296 ROZDZIAI VI, UST. 65 jedynie wtedy, gdy danytopest Czas obserwacji. Paralaksa,
0929DRUK00001710 298 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 miedzy geodezyjną płaszczyzną wierzchołkową a płaszczyzną
0929DRUK00001712 300 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 Ze wzoru (127") wypływa A = U = a cosec " ; &nb
0929DRUK00001716 304 ROZDZIAŁ VI, UST. 07 W tym ostatnim przypadku w pierwszem przybliżeniu ■oblicz
0929DRUK00001718 306 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 skąd wynika COS lJ 9 11 — cos— / j cos (p — P) --+ sin &n
0929DRUK00001736 324 ROZDZIAŁ VI, UST. 71 i wAflftfi powyższe podstawimy we wzorach (158 ) to otrzy
0929DRUK00001740 328 ROZDZIAŁ VI, UST. 71 się zeru, więsj oznscfcwb jeszcze długość słońca przez O
0929DRUK00001750 338 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 Gdy do obliczenia h — h zastosujemy wzory (141j i (188IV
0929DRUK00001752 340 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 sec 8 0.01100 sec
0929DRUK00001754 343 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 Z temi wartościami rachunek według wzorów (h) i ii; ustęp
0929DRUK00001770 458 ROZDZIAŁ VI® UST. 100 100. Przykłady do poprzedniego ustępu. Przykład 1. W epo
0929DRUK00001772 •560 ROZDZIAŁ XI, UST. 124 to jest (k) x —— sin s y=A n Podobnie oddzielamy w sumi
0929DRUK00001738 426 ROZDZIAŁ VIII, UST. 95 Mnożąc drugi z© wzorów (229) przez sin (X0 - K), a trze
0929DRUK00001766 154 ROZDZIAŁ III, UST. 36 3. W schód i zftohó d. G wiazda a Urscte majoris jest na

więcej podobnych podstron