page0076

- 75 -

Gdy powróciła do domu, zdrowie matki polepszyło się znacznie, i niebawem wyzdrowiała całkiem. Jadwisia stała się stokroć piękniejszą i milszą niż dawniej, odkąd dusza jej z Bogiem rozmawiała na wzgórku.

XXVI. PODROŻ.

Ojciec miał syna, który uczył się malarstwa; chcąc zaś żeby się wydoskonalił w tej sztuce, umyślił go wysłać do cudzych krajów.

Kiedy dzień wyjazdu nadszedł, wziął go ze sobą do ogrodu i wymienił mu wszystkie miasta i kraje słynące ze zbiorów malowideł i sławnych mistrzów, które miał zwiedzić.

Matka słysząc to, przestraszyła się; a składając ręce rzekła:—Mężu mój, któż będzie czuwał i prowadził naszego syna w tych obcych krajach, aby się niezepsuł lub w jakie nieszczęście niepopadł?

—Nietroszcz się oto—odpowiedział ojciec—towarzyszyć mu będzie jego własne serce i Pan Bóg.

A powiedziawszy to, matkę i syna poprowadził do ula stojącego w pobliżu i rzekł: