page0135

127

Rlccati — Ricciarelli

• 1775 r. Dzieła jego zebrane razem p. t. Opuścili(l ad res phisicas et mathe-maticas pertinentia (Lucca, 1757—7*, * tomy), dotąd są poszukiwane.

RiCCi (Wawrzyniec), osiatni generał jezuitów, przed zniesieniem tego zakonu. urodził się r. 1703 ze znakomitego domu we Fłoreticyi. Uczył się nauk wyzwolonych w kollegijum florenckiem; następnie wstąpił tu do zakonu jezuitów. Pewien czas uczył się Ricci teologii w Rzymie, sprawował różne obowiązki zakonne, r. 1758 wybrany przez generalną kogregacyję generałem zakonu. Urząd ten przypadł na bardzo ciężkie czasy. We Francyi, w Portugalii, Hiszpanii, Neapolu i Sycylii zbierały się groźne chmury, które co chwila zapowiadały piorun. Nie wahał się wcale Ricci w 55 roku życia przyjąć w tedy naczelnego zarządu, biorąc za prawidło najściślejsze przestrzeganie reguły przy zbliżającem się prześladow aniu. Gwałtownie usunięto jezuitów z krajów zostających pod panowaniem Burbonów, zewsząd jezuici szukali przytułku we Włoszech, z samej Hiszpanii przybyło razem 6,000 jezuitów, natłoczonych jak niewolnicy na okrętach, przyjmował ich gościnnie Ricci, wspierany przez papieża Klemensa XIII. ale po śmierci ostatniego, Klemens XIV r. 1773 podpisał bullę znoszącą zakon jezuitów. Ricci, jego assystent, sekretarz i trzech innych jezuitów zostali uwięzieni i osadzeni w zamku świętego Anioła. Ricci umarł w r. 1775, zapewniając o niewinności swego zakonu i niesłuszno^ czynionych mu zarzutów . Listy tego generała są ważnym materyjałem do historyi XVIII wieku.    L. R.

RiCCi (Scypijon), reformator kościoła katolickiego w Toskanii, za panów ania wielkiego księcia Leopolda C, urodził się we Florencyi r 1741, uczył się w se-minaryjum w Rzymie, chciał wstąpić do zakonu jezuitów', ale mu rodzice przeszkodzili. Najprzód był audytorem nuncyjatury we Florencyi, potem wikaryju-szem generalnym arcybiskupa Inrontri, w r. 1780 mianowany biskupem Pietri i Prado. Leopold nadał wtedy Toskanii mstytucyje liberalne, w czem mu silnie dopomagał ,Scypijon Ricci w rzeczach duchownych. W roku 1786 zwołał w Pistoi synod, który utrwalił postanowienia dotyczące reformy religijnej w Toskanii. Głuchy z początku opór nieprzyjaciół reform, zamienił się wkrótce w otwarty. Wybuchnął naw et, w maju r. 1787 rozruch w Pistoi, tron biskupa i jego księgi, pospólstwo spaliło. W reku 1790 podburzono część jego dyjecezyi. Ricci złożył wtedy urząd. Bulla z dnia 28 Sierpnia 1794 potępiła jego czynności i zasady. Zniechęcony, uwięziony, osłabiony wiekiem i przeciwnościami, uległ siłnym wymaganiom, i podpisał odwołanie swroich rozporządzeń czyli retrakfacyję dnia 9 Maja 1805 r. Umarł r. 1810 wierny poprzednim swym przekonaniom. Potter w'ydał w Bruxelli r. 1825 żywot Scypijona Ricci, ułożony podług własnoręcznych jego rękopismówr i źródeł archiwalnych: Vie et pontificat episcopal de Scip. Ricci (tomów 3, tłomaczone na niemiecki w^r Stutgardzie r. 1827).

RiCCi (Ferdynand)- kompozytor, urodzony około r. 1808, był czas jakiś ulubieńcem teatrów włoskich, dla których wiele napisał oper, mianowicie komicznych. Najsłynniejszą jednak jest jego opera seria: la Prison d'Edinbourg. Świeżo wykonano u nas (w r. 1865) operę jego: Crispino e la Comare. Brat jego Ludwik, dyrektor orkiestry w Tryjescie, urodzony 1840 r. również był kompozytorem; umarł r. 1860 w domu obłąkanych w Tryjescie.

Ricciarelli (Daniel), malarz i rzeźuis rz, urodził się w Volterra w 1509 r. i ztąd zwykle Danielem z Volterry zwnny. -Początkowo kształcił się pod Baldassarem Peruzzi i Sodomą największą wszakże korzyść odniósł w- Rzymie pracując pod Perinem del Vaga i Michałem Aniołem. Ten ostatni szczególniej