page0211

page0211



197

stąpił z ciasnego koła egoistycznych dążności, ażeby pracować dla wielkiego ogółu. W tym zawodzie, jakiemu się poświęca, działa dla siebie i dla swoich bliźnich, jego intelektualna i moralna siła jest wprawdzie jego własną, ale on ją poświęca ku uwielbieniu swego Stwórcy i dla dobra swoich bliźnich, w których kole umieściła go Boska Opatrzność. Wychowanie przez osobę poza nim stojącą teraz ustaje, a poczyna się kształcenie siebie samego, które dzieło wychowawcy co do samoistnego swego przeznaczenia prowadzi dalej i stara się o ile możności uzupełnić. Ono musi tak długo trwać, jak długo żyjemy. Słowa Boskiego Zbawiciela: »Bądźcież wy tedy doskonali, jako i ojciec wasz niebieski doskonałym jest« (Mat. 5, 48.), tę ustawiczną i nieprzerwaną pracę około swego wewnętrznego i zewnętrznego udoskonalenia się przemieniają w ścisły obowiązek. »Kto sprawiedliwy jest, niech jeszcze będzie usprawiedliwion; a święty, niech jeszcze będzie poświęcona (Ks. Obj. 22, 11).

III. Kształcenie charakteru.

Charakter w ogólności jest wolą, która stała się przyzwyczajeniem działania w pewien określony sposób, ten zaś sposób określają zasady. Jeżeli te są dobre, dobrym też jest i charakter. Najlepsze zaś zasady życia podaje nam zdrowy rozum i Boskie objawienie. W dobrowolnem i konsekwentnem przestrzeganiu onychże polega moralny charakter. Przezeń przeto rozumiemy wolę, która stała się przyzwyczajeniem postępowania we wszelkich wypadkach i każdego czasu według zasad rozumu oświeconego i kierowanego objawieniem Bożem. Działać, postępować bez zasad, to znaczy tyle, co działać, postępować bez charakteru, wówczas rządzi chwilowe widzimisię lub kaprys; działanie, postępowanie według złych zasad stwarza zły charakter, źródło nieszczęścia oraz zepsucia indywidualnego i społecznego życia.

1. Moralny charakter jest koroną wychowania; przezeń uzyskuje wychowanek trwały kierunek woli ku dobremu, moralną siłę przeprowadzenia onegoż nawet wśród największych trudności i pozostania mu wiernym wśród wszelakich stosunków. Cnota staje się dla niego drugą naturą, tak że chętnie

http://rcin.org.pl


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0200 197 197 przyczynę za Łubieńskim. Ś Józef uprosił sobie trzy dni do modlitwy, a potem rzekł:
page0201 197 czuję się być czemś zupełnie odrębnem od tego, co mnie otacza, iż sam dla siebie jestem
page0201 197 szpiku pacierzowego, na płycie szklanej w bliskości maszyny elektrycznej. Wtenczas zauw
page0203 197 8YBTKM IMTAUORBJSKI. rejskićj istniał podręczny zarys nauk mistrza, przez niego samego
page0207 197 stopień wiary. Czy można znaleźć jaką materyalną kombinacyę, któraby jej odpowiadała ?
page0207 197 podrzędnym tylko warunkiem, odnoszącym się do jednego tylko sposobu mowy tj. do słowa.
page0209 195 — k)    Oszczędność już u dzieci jest ważną, ażeby w później-szcin życiu
page0296 292 znaczy, że ją znamionuje dążność wyraźna do przemiany samoistnej. Drogą tej przemiany s
Obraz0197 197 Każdy ząb koła jest obrabiany dwa razy. Podczas odchylania się kołyski w jedną stronę
page0209 209 cie to, coście zamierzyli. Młodzieniec, który dał się poznać pod tym względem, iż dokon
page0211 — 210 — niemi jak w wodzie; wejrzenie ma dość straszne dla długich i ostrych zębów któremi
page0232 232 Widzimy zatem, iż oszczędność jest poprostu podstawą każdego wielkiego działania, a ter
page0236 w ielkich zagadnień zostało podjętych i rozwiązanych ; jeżeli rozważymy, że dla zrozumienia
page0256 253 Jan Kazimierz często o północy posyłał po niego dla rady, mówiąc: „Biegnijcie, proście
page0268 265 narodu, jego istnienia warunkiem, żył wiarą, i poświęceniem dla ogólnego dobra. Opuszcz
page0272 264Rościsław le pod koniec życia swojego grał Rościsław rolę wielkiego pośrednika, go— dził

więcej podobnych podstron