page0028

ROZDZIAŁ TRZECI.

1804-1810.

Wroński członkiem - korespondentem Akademii i sekretarzem generalnym Towarzystwa lekarskiego w Marsylii. Postanowienie oddania się wyłącznego pracy nad filozofią i reformą, umiejętności. Pomysły w dziedzinie matematycznej. Geodezya, optyka, ekonomia polityczna i statystyka. Mechanika niebieska. »Siedm rękopisów*.

Dzieło filozoficzne, prace w obserwatoryum, stosunek z Lalandem nie mogły ujść uwagi wykształconego ogółu w Marsylii, to też w krótkim czasie pozyskał Wroński wielkie uznanie wśród uczonych tego miasta. Towarzystwo naukowe w Marsylii, zwane Akademią, przyznało Wrońskiemu godność swego korespondenta; towarzystwo lekarskie tamże, „przeceniając bezwątpienia“, jak mówi Wroński, jego wiadomości filozoficzne o życiu i w szczególności o organizmie życiowym, wybrało go na zaszczytne stanowisko swego sekretarza generalnego. Że nie był to tylko tytuł honorowy, że owszem Wroński w towarzystwie lekarskiem bardzo czynnie pracował, znajdujemy na to dowód zachowany w rękopisach. Ocalał bardzo szczegółowo przez niego opracowany i prawdopodobnie przyjęty projekt regulaminu prac Towarzystwa lekarskiego.

Wiemy też, że gdy na wniosek Towarzystwa lekarskiego postanowiono miasto zaopatrzyć w wodę z rzeki Durance, rozprowadzić ją po domach i następnie użyć do irygacyi pól w Prowancyi, Wrońskiemu powierzono wypracowanie projektu. Miał nawet wtedy obmyśleć machinę hydrauliczną, którą ustawiono w jednym z domów na placu Sgo Michała.

Lecz czynności urzędowe, pochłaniające wiele czasu, nie pozwalały Wrońskiemu poświęcić się wyłącznie pracy nad reformą wiedzy i filozofii. Postanawia więc porzucić zaszczytne urzędy, oddziela się prawie całkowicie od towarzystwa, zrywa wszelkie stosunki nawet z własną rodziną i odtąd żyje wyłącznie dla wiedzy. Jakimi środkami

http://rcin.org.pl