page0272

Zygmunt 111.    njb

Gustawowi do buntowania się podbudzał. Jakoż b\ laby się iaka na stronę Zygmunta stała odmiana, gd\jl)j było w pogotowiu wojsko, z któiemby mógł król, iako olrecywał, sam przy by dz na wsparcie chwiciący cli się ieszcze między nadzieią i buiuźiiię umysltiw: ale gdy się wszystko bez u-wagi, bez ostrożności, a nade wszy stko płonnie i bez łuudamenIu działo • Gustaw postrzegłszy się, uprzedził króla Zygmunta, i do InJlant wkroczywszy, proumcyą tę całą za pomocą 11 olmara l'a-rensbncha, klór\ mu ią zdradliwie wydał, opanował: ale wnet za Farenshjrba , klóry zdradzie: swoiey za cel Gustawa podobno sfihwy t mie był założył. do k. óla Zygmunta pou l otem , Inflanty tez J^,olsce się wróciły. Między królmi zaś przedłu-Ź >no do lat. dwóch przymierze, z obowiązkiem, aby strona chcąca wy powiedzieć pokoy, drugą trzema miesiącami wprzód przestrzegła.

Właśnie pod te czas\ (od roku i G18) rozpaliła się In ła wielka w Niemczech wojna, trzy-dzieslolc tnią zwana, między cesarzem i katolikami z ieJnej' strony , a protestantami JSienneck -mi, Czeskimi i Vv ęgierskimi z drugicy strony piowadzona. Król Z.gmuntiJl. pragnął bardzo do MM woyny należeć, itiz to z powodu swoiego z. domem cesarskim pokrewieństwa, przyiaźni i w spólnego kalol ( kiego paniną^ eh wyznania, ii.ż też z pow od u li go , zi miał nadzieię pozyskania od cesarza skutecznej' przeciw urott slanlom Szwedzkim pomocy', skoroby cesarz NiemieckifJłą Czeskich i Węgierskich zwoiował; dał przeto Zygmunt III. cesarzowi Grdynnndowi 11. posiłki z 8000 Kozaków Łiaowczyków, tak od rotmi-lrza swego Lisów!-kiego nazwanych, który na JMo-skiewskiey wo\nie z lekką ,a/dą wiele dokazy wał, C^: Lisowczy kow ie zesamey szlaebte Polskiej z.ło-ŹeMi, pod różuj m. dowodzcami dzielnie się w V\ ę-grzccli, na Szląsku i w Czechach popisywali, i niemałe zwycięzlwa cesarskiemu woysku odnosić ułatwili.

\ V