page0275

267

Rościszewski — Roscoe

pod przybranemi nazwiskami Olbrachta Borkowskiego, od miejsca rodzinnego Borkowo, inne pod imieniem Jędrzeja Między borskiego, Jana Boboli. Ważniejsze z tych są: 1) Latosie ciele albo dyaiog o Kalendarzu Latosowym (Kraków 1604 w 4-ce; wydanie drugie tamże 1619); 8) Brevis de Ecclesia et missionc Ministrorum tractatus (tamże, 1614, w 8-ce); 3) Ad calummas cu-jusdam, md patrocinium Thorunensiam contra Jesuitas suscepit responsio (tamże, 1615, w 4-ce); 4) Dlsputatio de Ecclesia, haud inutdis, contra Fau-stum Socinum Arianum (tamże, b. r.); 5) Ad Senatum Equitesque polonom Oratio (tam^e, 1614), w której zbija zarzuty czynione jezuitom na zjeżdzie proszowskim i szrzedzkim przez mistrzów toruńskich; 6) Ad orntionem Andreae Volani,. qua et errorcs in Ecclesia romana si dii s placet, reprehendit, et pon-tificem ad deserundum Ponfificatum adhortatur responsio (b. m. dr. i r.). Jestto odpowiedź na pismo sławnego Wolana kalwina litewskiego, w którem namawiał orf papieża, aby stolicę apostolską opuścił. 7) Minister wytkniony a papież obroniony przeciwko niewstydliwemu Zygrawiusza skryptowi (Kraków, 1611, w 4-ce); 8) Contra mnenatum libellum ministri cujusdam Cai-niniani, qui contendebat Pontifeem Maximum a daemone missum b. m. dr. i r.

Rościszewski (Adam Junosza), obywatel galicyjski, urodził się w r. 1774, nauki ukończył w szkołach pijarskich w Rzeszowie, a później doskonalił się vv uniwersytecie lwowskim W pierwszej połowie życia swego zajmował się gospodarstwem, posiadając dz.edziczne trzy wioski. W późniejszym czasie z takiem zamiłowaniem oddał się piśmiennictwu polskiemu, iż osiadłszy we Lwo-cały swój majątek obrócił na rozszerzenie tejże literatury wszelkiemi środkami, skupując także książki, które rozsyłał w darze po wszystkich bibliotekach krajowych i innych słowiańskich, mianowicie czeskich Tym sposobem stracił on swoje mienie i ostatnie lata życia przepędził w niedostatku. Umarł we Lwowie 1843 r. Oprócz mnóstwa jego rozpraw umieszczanych po rozmaitych czasopismach polskich, wydał osobno z druku: 1) Wędzidło z muła, powieść (Kraków, 1828 r., w 8-ce); 2) Przestrogi i zapytania dobre, i światłej matki, zadawane córce (Lwów, 1833 r.). Wygotował w rękopiśmie: Żywoty uczonych Słowian, do których kazał rytować na miedzi wizerunki. F. M. S.

ROSCOe (Wilijam), historyk, urodził się w Liverpool r. 1753, z rodziców ubogich, był najprzód pisarzem u prawnika w tum mieście i przy czynnościacn swoich znalazł czas do nauczenia się sam języków, łacińskiego, francuzkiego i włoskiego. W szesnatym roku życia ułożył poemat opisowy pod tytułem: Mount pleasant. Przyjęty był później za sputnika swego prawoznawcy, i wkrótce sam zajął się wyłącznie i z wielką korzyścią wszystkiemi jego czynnościami. Kiedy Clarkson wzbudził kwestyję o handlu Murzynami, Roscoe wydał r. 1788 poemat: The Wrongs in Africa, w którym usiłował skłonić opiniję publiczną ku sprawie ludzkości. W r. 1795 wydał pierv_vszy i najlepszy owoc swych prac historycznych, żywot Wawrzyńca Medyceusza, The life of Loren-zo de Medici. Wkrótce został adwokatem, później zaniechał te obowiązki, i otworzył zakład bankowy w Liverpool. W tej epoce zajmowały go prace przygotowawcze potrzebne do ułożenia wielkiego dzieła o życiu papieża Leona X: The Life and Pontificatc of Leo X (Liverpool, 1805, tomów 4), które może jest niźszem od poprzedzającego, ale świadczy o głębokich i sumiennych badaniach. Stronnik whigów, zasiadał czas niejaki w Parlamencie jako przed-stawca miasta Liverpool Nieszczęśliwe spekulacyje, sprowadziły r. 1816 upadek jego domu handlowego, zmusiły go nawet do sprzedania szacownej biblioteki i przeszkodziły mu napisać historyję powszechną sztuk pięknych i lite-