page0283

280

trwały roboty, nie ciągle jednak nabożeństwo było zawieszone, gdyż ołtarze poświęcano w miarę jak przybywały. Wydatków przeszło ośmkroć sto tysięcy złotych polskich ówczesnych zrobiono, a jeszcze wiele brakowało do zupełnego wykończenia kościoła. Lecz nie ustał w usiłowaniach ksiądz Tarło, który z wizytatora swej kongregacji został teraz proboszczem ś. Krzyża. On kierował całą odbudową kościoła i gromadził skrzętnie grosz do grosza, żeby na wszystkie starczyło wydatki. Kaplicę Panny Marji dopiero w 1700 postawił roku. Dwadzieścia lat przeszło był Tarło proboszczem ś. Krzyża, odznaczając się w każdej chwili żywotem tak niepokalanym, jak pierwsi kościoła wyznawcy. Kazania miewał częste i zawsze namaszczenia pełne — nie wahał się prawdy w ocz.y mówić każdemu, a jeżeli pochwalił, to pewno rzeczywistą zasługę. To też nuncjusz powoływał go nie raz, żeby świadczył o osobistej wartości ludzi wezwanych na biskupów. Nareszcie królowi Augustowi II podobało się zrobić go biskupem Poznańskim, lecz Tarło ani o tern chciał słyszeć. Składał się przysięgami i ślubami nieopuszczenia nigdy życia zakonnego. On tak pokochał swój zakon, swoje pro-