page0340

330

S. LUOKSTEIN.

41.    Augć L. Z)<? I’inviolahilłte de la propriótó (a 1’occasion de ła bro-chure Saint-Simonienne: Pourquoi des proprićtaires a Paris?) 1857.

42.    Montferrier A. S. de. Encyclopedie mathematiąue. ou exposition com-plete de tous les branches des mathćmatiques, d’aprćs les principes de la philosopbie des math£matiques de Hoćnć Wroński, par . . ., membre de 1’ancienne Sociótć royale acadćmique des Sciences de Paris, des acadńmies de Marseille, de Metz etc. auteur du „Dic-tionnaire des mathćmatiques et du Dictionnaire de Marine^u. Premierę partie, Mathćmatiques pures. Tome Premier. Paris, Amyot [s. d.]. 8-vo, XII, str. 388, Tome deuxióme [s, d.] 8-vo, str. 402, Tome troisićme [s. d.] 8-vo, str. 491, Tome quatrieme [s. d.] 8-vo, str. 635.

Treść tego obszernego dzieła jest następująca:

Tom I rozpoczyna się od „Discours preliminaire“ str. I—XIV, który stanowi streszczenie „Wstępu do matematyki Wrońskiego; dwie strony „Wstępu^u (XIII, XIV) zawierają określenie i podział matematyki. Właściwa treść tomu obejmuje wykład arytmetyki i algebry, z zachowaniem zasad klasyfikacyi Wrońskiego.

Tom II obejmuje dalszy w)^rkład algebry, a mianowicie: teoryę równań pierwszych czterech stopni, rozwiązywanie równań liczebnych , teoryę funkcyj symetrycznych, funkcye alef Wrońskiege, metodę teleologiczną rozwiązywania równań. Zasadnicze wzory Wrońskiego są podane i stosowane, lecz pozostawione bez dowodu. Resztę tomu wypełnia rachunek różnic skończonych, rachunek sum, rachunek różniczkowy i całkowy. I tu podano wiele wzorów Wrońskiego.

Tom III obejmuje: teoryę elementarną równań różniczkowych, teoryę stopni (grades) Wrońskiego, teoryę liczb, w której uwzględniono pomysły, zawarte w tomie I. „Reformy wiedzy ludzkiej^u bez podania wszakże dowodu wzorów zasadniczych; następują: teorya fakultetów algorytmicznych, ułamków ciągłych, iloczynów nieskończonych, interpolacya, tworzenie tak nazwane „neutralne" Wrońskiego, prawo najwyższe, zagadnienie powszechne i jego zastosowania, metoda pierwszorzędna.

Tom IVy- zawiera wykład planimetryi, stereometryi, trygono-metryi, geometryi analitycznej czyli algorytmicznej , geometryi różniczkowej i całkowej, wreszcie geometryi wykreślnej.

Porówn. Cześć I, str. 95.

http://rcin.org.pl