page0431

Siemiński — Sieniawa stara

423

dzeniu, mianowany w r. 1763 proboszczem kościoła Ś. Krzyża w Warszawie, w r. 1774 został wizytatorem generalnym, ósmym z porządku. Powagę Sli-wickiego utrzymał . cnoty jego naśladował. W zachowaniu ustaw klasztornych był nader pilny, a będąc przełożonym bardziej do tego pobudzał swym budującym wszystkich przykładem, aniżeli przymusem. Na siebie surowy, drugim zawsze był wygadzający, a ubogim osobliwszą okazywał szczodrotę. Dzieje kościoła s. Krzyża i zgromadzenia całego zaszczytną o nim zachowują pamięć, szczególnie zaś urządzenie seminarjum jego było dziełem. Umarł w Warszawie r. 1787.    fit M. S.

Siena., u starożytnych Rzymian Seria Julja zwana, główne miasto obrębu tegoż nazwiska w wielkiem księztwie Toskańskiem, leży w pięknej okolicy na dwóch rozległych wzgórzach 1300 stóp nad powierzchnią morza Śródziemnego wzniesionych, 6^l/_a mil na południe od Florencyi do Livorno, jest rezydencyją arcybiskupa i posiada uniwersytet. Pierwiastkowo osada rzymska pod Longobardami, siedlisko jednego z najwyższych urzędników' administracyjnych, w Wiekach Średnich główne miasto dość znacznej lecz wewnętrznemi niesnaskami stronnictw rozerwanej rzeczypospolitej, liczące w owym czasie 10,000 ludności, około r. 1550 miało jeszcze 45,000 mieszkańców, następnie straciwszy niezależność za Kośmy I księcia Florencyi, późniejszego wielkiego księcia Toskanii, podupadło; obecnie liczba ludności wynosi około 25,000. Przemysł niezbyt rozwinięty ogranicza się na kilku rękodzielniach jedwabiu, sukna i kapeluszy.' Największą ozdobą tego starożytnego grodu jest wspaniały kościół katedralny, w połowie XIII wieku przez Giov. Pisano zbudowany, wielu osobliwymi zabytkami i pomnikami średniowiecznemi uposażony. W klasztorze Augustyjanów znajduje sie publiczna biblijoteka, inne klasztory miasta posiadają starę obrazy wielkiej wartości. Uniwersytet założony w r. 1321, obecnie mało jest uczęszczany. Ludność Sieny odznacza się największą-poprawnością i dźwięcznością włoskiego języka.

Sieniawa, miasto dawniej w^r województwie Ruskiem, ziemi Przemyskiej, obecnie w Galicyi. obwodzie Przemyślskim nad Sanem położone, gniazdo znakomitego dostatkami i męztwem rodu Sieniawskich, herbu Leliwa. Syn Dymitra Gronowskiego, kasztelana Nakielskiego Rafał, pojąwszy za małżonkę dziedziczkę na Sieniawie, tamże się osiedlił i pierwszy od tych dóbr Sieniawskim zwać zaczął. Mikołaj chorąży koronny Sieniawę, będącą pierwotnie wsią na miasto zamienił i klasztor Dominikanów obserwantów tn założył. Ostatni z domu tego, co się tyle do sławy narodu przyczynił, Adam Mikołaj, kasztelan Krakowski hetman wielki koronny, zmarł we Lwowie r. 1726; córka zaś jego Zofija, wdowa po Denhoffie wojewodzie Potockim, wniosła rozległe majętności w dom Czartoryskich, pojąwszy za małżonka księcia Augusta Alexandra wojewodę Ruskiego. Starożytny zamek tutejszy był ostatniem mieszkaniem syna ich Adama, generała ziem Podolskich i żony jego z Flemingów, siedziba rzadkiej ludzkości i nadzwyczajnej dobroczynności. Mieszkańcy są po największej części zdatni mularze, którzy za zarobkiem corocznie aż do Warszawy przybywać zwykli.

Sieniawa stara, miasteczko w gubemii Podolskiej nad Ikawą. Zygmunt 1 przywilejem r. 1543 pozwolił, aby Mikołaj Sieniawski, wojewoda bełzki, hetman połny kor. założył na polu zwanem Sieniawfslde pole blizko rzeki Ikawy, w powiecie Latyczowskim, miasto z zatrzymaniem pierwotnego nazwiska. Obdarzając monarcha osiadających prawem magdeburgskim, uwolnił na lat 15 od opłaty wszelkich podatków publicznych i od targowego, w miastach króle-