page0823

815

Soliman — Solipsowie

wał Belgrad, w roku następnym wyspę Rodus, zostającą w posiadaniu zakonu św. Jana Jerozolimskiego. Zwróciwszy oręż swój przeciw Węgrom, pokonał ich w bitwie pod Mohaczem (ob.) 1526 r. W r. 1529 po zajęciu Budy, obiegł Wiedeń, zkąd atoli po dwudziestu dniach oblężenia, tyluż ponawianych szturmach i utracie 80,000 wojska, odstąpić musiał. W 1634 r. podbił półwysep Tauryckl, lubo przegrał bitwę stoczoną z szachem Tamasp. W r. 1565 r. wojsko jego, podobnie jak przed dwudziestą laty pod Wiedniem, doznało porażki pod Maltą. W następnym roku opanował wyspę Chios i tegoż roku w miesiącu Sierpniu poległ przy szturmie węgierskiego miasta Sziget, które w cztery dni potem dostało się w moc Turków. Soliman był zarówno znakomitym politykiem jak i wodzem. Obdarzony niezwykłą tym menarchom mocą ducha, stale dotrzymywał danego slow a i ściśle przestrzegał wykonywania sprawiedliwości. O ile z jednej strony sławę jego przyćmiły czyny okrucieństwa, o tyle z drugiej był ścisłym przestrzegaczem porządku i bezpieczeństwa w swojem państwie; pod jego też rządem Turcyja stanęła na szczycie swej potęgi. Chętnie zajmował się nauką matematyki i dziejów świata. Przez miłość dla jednej z żon, Roksolanki (ob.), jak utrzymują, rodem Słowianki, kobiety odznaczającej się wyższemi przymiotami umysłu i serca, kazał wytępić dzieci z innych żon spłodzone, przez co zapewnił tron z niej zrodzonemu synowi i następcy swemu, Soiimanowi II.— SolinUW III, sułtan turecki, brat i następca Mahmuda IV ur. 1686, zmarły 1691 r., po czterdziesto-letniem bezczynnem życiu serajowem, tron objął. Krótkie jego rządy odznaczały się w^rewnętrznem. zaburzeniami, klęską w Węgrzech poniesioną i roztropnemi środkami przedsiębranemi przez wielkiego wezyra Kjuperli-Mustafa dla podniesienia ogólnego dobrobytu. Soliman-Pasza, Ob. Stres (Oktawijusz Józef).

Solina, góra w Karpatach galicyjskich, ziemi Sanockiej, z niej wypływa rzeczka Solina i wpada do Sanu.

Solingen, miasto główne powiatu tegoż nazwiska, w obwodzie regencyjnym Dusseldorf, prowincyl pruskiej nadreńskiej, leży na wzgoizu w pobliżu rzeki Wipper. Liczba mieszkańców miasta samego wynosi blisko 9,000, z ludnością zaś przedmieść dochodzi do 23,000. Solingen jest siediiskiem znacznych fabryk towarów żelaznych i stalowych, wyrównywaiących co do zalet zakładom angielskim. W 1200 rękodzielniach stali, hutach żelaznych, kuźniach, giserniach i t. p., jest zatrudnionych przeszło 6,000 robotników z miasta i okolicy. Wyrabiają tu rocznie około 500,000 pałaszy, szpad i rapierów, 800.000 tuzinów^r noży i widelców, tyleż nożyc i niezmierną ilość innych tego rodzaju przedmiotów. W Wiekach Średnich miasto to słynęło iuź z doskonałych wyrobów broni ostrej. Solingen posiada sąd pokoju, trybunał handlowy, trzy kościoły, wyższą szkołę miejską i zakłady dla s terot i dzieci ubogich rodziców.

Solinie, jezioro w królestwie Boiskiem, gubernii Augustowskiej, powiecie Sejneńskim, gminie Dumbcle rozciągające się, w stronie południowo-zachodniej miasta Łozdzieje położone, rozległe morgów 12.

Solinns (Cajus Julius), grammatyk rzymski, żyjący will wieku naszej ery, był autorem dzieła podtytułem: Polyhistor, obejmującego zbiór wiadomości głównie geograficznych, czerpanych po większej części z Historyi Naturalnej Plinijusza Starszego. Język w tern dziele przesadzony, a nawet niepoprawny. Pierwsza edycyja wyszła 1473 r. w^r Wenecyi, pod tytułem: De situ et, mira-bilibus orbis.    F. tt. L.

Solipsowie, wyraz złożony z dwóch łacińskich solus, ipse, sam jeden, oznaczał allegorycznie Jezuitów, gdyż o sobie samych głównie tylko myśleli.