scandjvutmp17601

Niewiasty, które przy grobie były, to powiedziały:

Że Chrystus w chwały ozdobie żyje już zmartwychwstały. Stąd pociechy, stąd radości,

Ustąpcie wszelkie żałości. Alleluja.

Chrystusowe zmartwychwstanie i wielka miłość Pana Zapaliły pożądanie Piotra a bardziej Jana,

Że jak w życiu był najszczerszy.

Tak do grobu przyszedł pierwszy. Alleluja.

Piotr i Jan już przeświadczeni, gdy od grobu bieżeli. Doświadczeniem upewnieni, innym opowiedzieli:

Jako grób znaleźli pusty,

A w nim pogrzebowe chusty. Alleluja. Aniołowie, co świadkami tego tryumfu byli,

* Głosząc go przed niewiastami, „W grób tam wnijdźcie!" mó« ih „Patrzcie, wszak tu był złożony,

Tu kamieniem przywalony". Alleluja.

Magdalena wzwyczajona szukać Pana swojego,

Raz i drugi w grób schylona patrzy zmartwycłrwstałego; Płakać jednak nie przestaje,

Dotąd, że żyw, nie uznaje. Alleluja.

Jak w postaci ogrodnika Chrystus się pokazuje,

Radość Maryę przenika, prźbz nią nam oznajmuje:

Że umarł nam dla zbawienia,

Zmartwychwstał dla podwyższenia Alleluja. Józefa z Arymatei grób już próżny zostaje;

Pan zaś uczniom w Galilei widomym się być daje.

Aby tam szli, rozkazuje,

Ich wyprzedzić obiecuje. Alleluja.    ₍