scandjvutmp2501

32 Pionierzy wychowania przedszkolnego.

powyższy. Marenholz-Biilow dyktuje nam następujące „prawidła przy budowaniu" („Theorełisches und praktisches Handbuch des Froebelschen Erziehungslehre", część 2-ga): „Przedewszystkiem dziecko ma budować podług wskazówek „ogrodniczki", nawet wyjmowaniem i pakowaniem materjału winno kierować słowo; niezbędnem też jest, aby dzieci budowały również podług upodobania własnego. Dalej, dziecko nie powinno burzyć formy uprzedniej, ale z każdej poprzedzającej ma otrzymywać następną — wdrażać się ma do tworzenia, nie zaś do burzenia. Należy zawsze zaczynać od całości i na niej też kończyć, to jest na początku i w końcu roboty przed dziećmi ukazywać się winien prawidłowo ułożony sześcian. Potrzeba wybierać stopniowany szereg budowli i zespalać je pogadanką albo opowiadaniem. Zawsze użytym być winien cały materjał". Te same prawidła stosują się do wszystkich darów, wzory zaś odpowiednich pogadanek znaleźć można we wspomnianym podręczniku. Nie przytaczamy ich, jako zbyt długich. W „Praxis des Kindergarłens“ Keller (cz. 1) znajduje się 18 prawideł. Wszystkie one prawie dają się sprowadzić do jednego, ukazują się nam jako prawa jednako niezłomne. Pewien rodzaj uzupełnienia stanowią następujące przepisy, niestety, stosowane rzadziej: 1) Niech dziecko o ile możności samo spostrzega i naprawia swe błędy, nie wtrącaj się ustawicznie do jego roboty. 2) Od czasu do czasu ustępuj twej roli inicjatora i przewodnika jednemu z bawiących się. 3) Kilkoro dzieci może łączyć swój materjał do wspólnych prac budowlanych. Co do rozkładu zajęć na lekcje, Keller wyłącznie kieruje się prawidłem: „Rozwijaj jedną postać z drugiej". Jako przykład weźmiemy ćwiczenie 17-tez 3-im darem Froebla, uzupełnione odpowiednią pogadanką. Mamy tu następujący szereg budowli: kościół,