0055

36 Te cudowne czasy: Stalin i Nadia, 1878-1932

zapędzić do gospodarstw uspołecznionych, odebrać im przemocą zboże i sprzedać je za granicą, aby sfinansować forsowną rozbudowę wielkiego przemysłu, który mógłby produkować czołgi i samoloty. Prywatny handel artykułami żywnościowymi został zakazany. Kułakom nakazywano oddawać zboże i prześladowano ich jako spekulantów, jeśli tego nie robili. Stopniowo zmuszano chłopów, by wstępowali do spółdzielni. Każdy, kto się sprzeciwiał, był wrogiem.

Również w przemyśle bolszewicy rozpoczęli bezlitosny atak na znienawidzonych ekspertów technicznych, czyli „burżuazyjnych specjalistów” - w rzeczywistości po prostu inżynierów z klasy średniej. Szkoląc własną czerwoną elitę, zastraszali tych, którzy twierdzili, że stalinowskie plany industrializacji są niewykonalne, serią sfingowanych procesów, rozpoczętych w szachtyńskiej kopalni węgla. Nie było dla nich rzeczy niemożliwych. Efekt przypominał wojnę bez bitew, za to z astronomiczną liczbą ofiar.¹¹ A tymczasem dowódcy w tej wojnie, palatyni Stalina i ich żony wciąż mieszkali razem na Kremlu niczym wielka rodzina.