230

COACHING I MENTORING W PRAKTYCE

CZĘŚĆ II. OPROGRAMOWANIE KLIENTA

w przestrzeni relacji, w której po prostu opowiadamy sobie jakieś historie, jak to bywa w nieformalnych, potocznych rozmowach, gdy mówi się o przypadkowych rzeczach pozostających w luźnym związku z sytuacją i rozmawiającymi osobami.

Ćwiczenie 30 Technika wszystkich technik

Nierzadko osoby początkujące w zawodzie coacha, mentora lub nauczyciela przeżywają trudność w opanowaniu nowych technik i ćwiczeń, a co za tym idzie w ich płynnym przeprowadzaniu z klientami. Zdarza się również, że posługują się tylko kilkoma ulubionymi technikami, cierpią na ograniczony dopływ nowych, sprawdzonych ćwiczeń lub po prostu borykają się z poczuciem braku własnej kreatywności. Niekiedy zmartwieniem trenerów i coachów jest również obawa, że nowo poznana technika nie sprawdzi się lub przy braku wprawy w jej stosowaniu przebiegnie w nieprzewidziany sposób. Wówczas poczują się nie-komfortowo, zaskoczeni sytuacją i własną bezradnością wobec nietypowego przebiegu ćwiczenia. Zdarza się również, że twórcy nowych zadań treningowych traktują je jak bezcenną wartość i strzegą jak oka w głowie, w obawie, że upowszechnione stracą swój unikalny walor. Tymczasem prezentowana propozycja, wykorzystująca język i siłę metafory, pozwala zawsze mieć pod ręką niewyczerpany zbiór ćwiczeń na każdą okazję, i to bez potrzeby używania rekwizytów, wydrukowanych pytań, tabel lub wykresów.

Zacznij od wejścia w tak zwany zasobny stan, czyli skoncentruj się. W tym celu możesz wykonać lub powtórzyć ćwiczenie 25. Trzy zasoby, lub 17. Generator Spójności lub po prostu wyciszyć się przez chwilę. Na początek możesz przeprowadzić to ćwiczenie w gronie przyjaciół lub w czasie treningu coachingowego ze swoim partnerem.

Część pierwsza

Kiedy klient opowiada o swoim problemie, dylemacie lub potrzebie, bądź scentrowany i wewnętrznie pusty. Zamiast reagować sztucznie, używając intelektualnej odpowiedzi, poprawnej formuły lingwistycznej lub zastanawiając się nad skutecznym przeramowaniem, zauważ, jakie skojarzenia wywołuje w tobie opowieść klienta. Bądź empatyczny i otwarty na pomysły. Spytaj, czy klient ma ochotę usłyszeć krótką historię albo metaforę? Jeśli uzyskasz zgodę, weź do ręki przypadkowy przedmiot, który leży na stole, lub po prostu białą kartkę papieru. Kiedy przedmiot lub kartka wywoła twoje skojarzenia, stwórz z nich krótką opowieść lub metaforę, zaczynając od słów: „Twój dylemat jest jak kartka papieru, dlatego, że...” Unikaj dydaktycznej pointy. Twoja opowieść wcale nie musi kończyć się szczególnie trafną konkluzją ani moralizatorskim podsumowaniem. Raczej ma być prawdziwym odniesieniem do twoich skojarzeń, prawdą o twoich emocjach, w pewien sposób darem

230