IMG 38

sposób, że mierzy się ilość wody chłodzącej skraplacz oraz jej temperatury na wlocie i wylocie ze Skraplacza

q = G_wc„,(t"-t')    [Xm,8]

ftdzio: G„, — ilość wody chłodzącej, która przypada na 1 kg czynnika chłodniczego, t' i t" — temperatury wody na wlocie i wylocie ze skraplacza.

Wydajność chłodniczą oznacza się podobnie, mierząc w najprostszym przypadku temperatury solanki na wlocie i wylocie t₂ z parownika oraz ilość solanki krążącej G„ która przypada na 1 kg czynnika

q„ =    [Xm,9]

gdzie: c, — Ciepło właściwe solanki.

Pracę sprężarki oznacza się przez indykowanie, a wyraz C jako resztę do zbilansowania się równania, przy czym wyraz ten ujmuje również i Wędy pomiaru.

Przykład 74. Obliczyć ilość wody chłodzącej skraplacz w chłodziarce o wydajności Chłodniczej Q« = 50 000 kcal/h i o zapotrzebowaniu mocy indykowanej Ni g 17 KM. Straty na promieniowanie, tarcie i błędy pomiaru wynoszą C = 300 kcal/h. Woda dopływa do skraplacza z temperaturą f, = 10°C, odpływa zaś z temperaturą tj m 30°C.

Bilans cieplny tej chłodziarki wyraża się równaniem Q = Q,+832N,+C = G^Om-W Podstawiając do tego równania wartości liczbowe otrzymuje się 50 000+832 • 17+300 = G^(30-10)

Stąd ilość potrzebnej do chłodzenia skraplacza wody _    61044

G„ i —— = 3082kg/h Obliczenia w układzie SI przeprowadzono dla

Q, m 50000 kcal/h = 58,1 kW N, - 17 kM = 12,5 kW C = 300 kcal/h a o,349 kW

Bilans cieplny chłodziarki

Po podstawieniu

| § gH Ni+C =

58,1+12,5+0,349 5 0^(125,7-41,9) stąd ilość wody do chłodzenia skraplacza 70.949

O_w • ■    • 0,848 kg/s lub 3C82 kg,'ii

Przykład 75, Znaleźć wymiary cylindra sprężarki chłodniczej, działejące} dwustronnie przy liczbie obrotów n B180 na minutę i przy wapólczynniku zasysania | E 0.85, jeśeli wydajność chłodnicza sprężarki wynosi <?• — 200 000 kcal/h, a ilość krążącego przez chłodziarkę czynnika wynosi O ■ 831 kg/h. Obieg jut wilgotny Stosunek skoku Uoka do średnicy cylindra sprężarki wynoai #/d 8 1,1.

4

Objętość, która ma być zassana na Jeden suw tłoka, wynosi

gdzie o = ^,u'+^x (v"—v') =0,3835 m^s/kg dla t_a i a: jak w przykładzie 73. Odpowiada temu objętość cylindra ■ i-1 V,

-~ i ć? • 0,78 • 1,1 j 0,85 = 0,01475 stąd wymiary cylindra

d = 272mm ś = l,lcl = 300mm

Obliczenie w układzie SI bez zmian.

104. Własności czynników chłodniczych. Obecnie w chłodziarkach przemysłowych używane są czynniki chłodnicze: amoniak NH3, rzadko bezwodnik węglowy C0₂ oraz freon CF₂C1₂.

Porównując własności tych czynników można stwierdzić, że bezwodnik węglowy wymaga do uzyskania takiej samej wydajności chłodniczej 6—7 razy mniejszej objętości cylindra, jest bezwonny i nieszkodliwy tak dla obsługi, jak i dla chłodzonych ośrodków. Natomiast w stosunku do amoniaku bezwodnik jest mniej korzystny, mianowicie stosowany przy wysokich ciśnieniach, dochodzących do 100 at, dzięki niestosowaniu rozsprężarki powoduje duże straty, które można częściowo złagodzić przez stosowanie zimnej wody chłodzącej. Freon jest czynnikiem zbliżonym własnościami do amoniaku, lecz bezwonny i bezpieczny.

Własności niektórych czynników chłodniczych podano w tablicach na końcu podręcznika.

105. Chłodziarki absorpcyjne. Przechodzenie ciepła z ośrodka o temperaturze niższej do ośrodka o temperaturze wyższej można wywołać nie tylko przy współdziałaniu pracy mechanicznej, ale również wyzyskując do tego celu zjawiska absorpcji przy tworzeniu się roztworów o różnej koncentracji.

Ogrzewając np. pośrednio parą wodną roztwór amoniaku w wodzie w tzw. warniku (rys. 183) podnosimy jego temperaturę i ciśnienie. Wydzielany amoniak przy podwyższonym ciśniniu dostaje się do zwykłego skraplacza, gdzie ochłodzony wodą skrapla się. W zaworze regulacyjnym (dławiącym) obniża swe ciśnienie, więc wpływając do parownika paruje odbierając potrzebne do parowania ciepło | otoczenia już jednak przy niskiej temperaturze, odpowiadającej ciśnieniu nasycenia, jakie zostało ustalone za zaworem regulacyjnym.

Cel chłodzenia został więc osiągnięty, ale z jednej strony należy zamieniony na parę amoniak zużytkować, ą z drugiej należy podnieść koncentrację roztworu w warniku, która się zmniejszyła przez odparowanie amoniaku.

287